ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΙΛΙΟΥ ΝΙΚΟΣ ΖΕΝΕΤΟΣ ΖΩΝΤΑΝΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ "ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ"

Αυτή την Κυριακή 6-8 το απόγευμα συντονιστείτε στο www.thisisradio.gr και στο Ραδιοφωνικό «Με Άλλα Μάτια» με τον Βαγγέλη Αυγουλά και την Ελεάννα Φίλιου και παρακολουθήστε μια εφ όλης της ύλης συνέντευξη του Δημάρχου Ιλίου Νίκου Ζενέτου.

Ο πρωτοπόρος και επιτυχημένος Δήμαρχος του Ιλίου Νίκος Ζενέτος, ζωντανά στο στούντιο του Thisisradio, θα μιλήσει για τη συγκροτημένη και αποτελεσματική κοινωνική πολιτική που ασκείται στο Δήμο Ιλίου, για τις τιτάνιες προσπάθειες διάσωσης του Πάρκου Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης», για το πρόγραμμα «Καλλικράτης», για το κατόρθωμα του να διατηρεί στο Δήμο Ιλίου ισχυρό οικονομικό αποθεματικό παρά τη βαθιά κρίση που βιώνουμε εδώ και χρόνια, για τις πρωτοπόρες προτάσεις του για κοινωνικό ρεύμα σε άπορες οικογένειες μέσω «έξυπνων μετρητών», καθώς και για πολλά άλλα θέματα που απασχολούν την επικαιρότητα και αφορούν τις κεντρικές πολιτικές εξελίξεις και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Παράλληλα, ο κ. Ζενέτος θα μπορεί να απαντά ζωντανά στις δικές σας ερωτήσεις και να σχολιάζει με όλους εμάς θέματα τις επικαιρότητας που θα του θέτουν οι ακροατές της εκπομπής μέσω του Chat του σταθμού, ή μέσω του mail μας meallamatia@gmail.com

Αυτή την Κυριακή 6-8 το απόγευμα συντονιστείτε στο www.thisisradio.gr  και μέσω των κινητών σας τηλεφώνων και ακούστε ζωντανά τη συνέντευξη με τον Δήμαρχο Ιλίου Νίκο Ζενέτο, έναν άνθρωπο με θετικό πρόσημο στον πρωταγωνιστικό ρόλο που παίζει στα δημόσια πράγματα εδώ και χρόνια!

ΞΕΚΙΝΑ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Ξεκινά ο κοινωνικός τουρισμός!

 

Δικαιούχοι κοινωνικού τουρισμού είναι, μεταξύ άλλων, Άτομα με αναπηρία με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%, εφόσον αυτό προκύπτει από γνωματεύσεις Πρωτοβάθμιων ή Δευτεροβάθμιων Υγειονομικών Επιτροπών των ασφαλιστικών φορέων τους, ανεξαρτήτως ημερών εργασίας πριν από τη συνταξιοδότηση. Οι ίδιοι και τα προστατευόμενα μέλη τους δικαιούνται δελτία κοινωνικού τουρισμού ανεξάρτητα αν έλαβαν την παροχή αυτή το 2010 και δεν δικαιούνται εισιτήρια θερινού εκδρομικού προγράμματος έτους 2011. Για τα άτομα με αναπηρία χορηγείται δελτίο κοινωνικού τουρισμού για το συνοδό τους μόνο στην περίπτωση που η αναγκαιότητα συνοδείας προκύπτει από τις ανωτέρω γνωματεύσεις.

 

της Αλεξάνδρας Κλειδαρά

 

Την άμεση κατάρτιση επείγοντος προγράμματος κοινωνικού τουρισμού για το έτος 2013, καθώς και προγράμματος φιλοξενίας σε θερινές κατασκηνώσεις παιδιών ανέργων και χαμηλόμισθων εργαζομένων, ώστε να ξεκινήσει η υλοποίησή τους το συντομότερο δυνατό, προωθεί το υπουργείο Εργασίας.

 

Ειδικότερα, χθες, ο υπουργός Γιάννης Βρούτσης απέστειλε επιστολή στη διοίκηση του ΟΑΕΔ με την οποία ζητά να επισπευστούν οι διαδικασίες για τον κοινωνικό τουρισμό και τις κατασκηνώσεις των παιδιών, προκειμένου να ανακουφιστούν οι άνεργοι, οι χαμηλόμισθοι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι.

 

Όπως αναφέρεται στην επιστολή, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι μετά την κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) και Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) θα διατηρήσει μέρος των σημαντικών κοινωνικών δραστηριοτήτων τους, μέσω της διεύρυνσης των σκοπών και αρμοδιοτήτων του ΟΑΕΔ. Για αυτόν το λόγο, στον πρόσφατα ψηφισθέντα νόμο «Αντιμετώπιση της παραβατικότητας στην κοινωνική ασφάλιση και στην αγορά εργασίας και λοιπές διατάξεις αρμοδιότητας του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας» δημιουργήθηκε ο «Ενιαίος Λογαριασμός για την Εφαρμογή Κοινωνικών Πολιτικών (ΕΛΕΚΠ)», ο οποίος θα λειτουργεί στον ΟΑΕΔ».

 

Αναφερόμενος στις δύο αυτές κοινωνικές δράσεις του υπουργείου Εργασίας, ο κ. Βρούτσης τόνισε ότι «αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου, έδωσα εντολή στη διοίκηση του ΟΑΕΔ να καταρτίσει ειδικά για φέτος ένα επείγον σχέδιο κοινωνικού τουρισμού. Η διατήρηση αυτού του θεσμού, έστω και σε μικρότερη κλίμακα από προηγούμενα έτη, συνιστά προτεραιότητα της κυβερνητικής πολιτικής, τόσο ως κοινωνική παροχή για τους εργαζομένους -ιδιαίτερα στις σημερινές οικονομικές συνθήκες- όσο και ως μέσο τόνωσης της τοπικής τουριστικής ανάπτυξης πολλών περιοχών της χώρας μας». Παράλληλα, σημείωσε ότι εξίσου σημαντική είναι και η πρόσφατη θεσμική ενεργοποίηση (με πρωτοβουλία του υπουργείου Εργασίας) της συμφωνίας των κοινωνικών εταίρων για την υλοποίηση προγραμμάτων φιλοξενίας σε θερινές κατασκηνώσεις παιδιών ευπαθών κοινωνικών ομάδων (ανέργων, χαμηλόμισθων κ.λπ.)».

 

Σύμφωνα με πληροφορίες, η απογραφή των δικαιούχων του κοινωνικού τουρισμού θα γίνεται με κριτήρια εισοδήματος για όλους, τα οποία μελετάται να παραμείνουν ως εξής:

 

α. Μεμονωμένοι δικαιούχοι με ατομικό / οικογενειακό εισόδημα 17.000 ευρώ.

 

β. Δικαιούχοι δύο άτομα με οικογενειακό εισόδημα 25.000 ευρώ.

 

γ. Δικαιούχοι τρία άτομα με οικογενειακό εισόδημα 33.000 ευρώ.

 

δ. Δικαιούχοι τέσσερα άτομα (όχι πολύτεκνοι) με οικογενειακό εισόδημα 41.000 ευρώ.

 

ε. Πολύτεκνοι δικαιούχοι με οικογενειακό εισόδημα 50.000 ευρώ.

 

Δικαιούχοι είναι:

 

Α) Εργαζόμενοι που καταβάλλουν εισφορές υπέρ του Οργανισμού Εργατικής Εστίας και έχουν πραγματοποιήσει 100 ημέρες εργασίας ή 50 ημέρες επιδοτούμενης ανεργίας το προηγούμενο έτος. Οι εργαζόμενοι σε οικοδομικές εργασίες που καταβάλλουν εισφορές υπέρ ΟΕΕ και έχουν πραγματοποιήσει 75 ημέρες εργασίας ή 50 ημέρες επιδοτούμενης ανεργίας το έτος 2010. Οι άγαμες μητέρες και οι μονογονεϊκές οικογένειες (που έχουν στη ζωή ένα γονέα) που καταβάλλουν εισφορές υπέρ ΟΕΕ και έχουν πραγματοποιήσει 50 ημέρες εργασίας ή επιδοτούμενης ανεργίας το προηγούμενο έτος.

 

Β) Συνταξιούχοι: Όσοι το τελευταίο πριν από τη συνταξιοδότησής τους διάστημα ήταν ασφαλισμένοι σε φορέα κύριας ασφάλισης και κατέβαλαν εισφορές υπέρ ΟΕΕ για τουλάχιστον 1.500 ημέρες εργασίας. Όσοι έχουν πραγματοποιήσει τουλάχιστον 4.500 ημέρες εργασίας στον κλάδο ασφάλισης κατά του κινδύνου της ανεργίας σε προηγούμενο της συνταξιοδότησής τους φορέα. Εξαιρούνται όσοι έκαναν αυτασφάλιση προκειμένου να συμπληρώσουν τις απαιτούμενες ημέρες εργασίας. Γι’ αυτούς απαιτούνται 4.000 ημέρες εργασίας για κλάδο κατά του κινδύνου της ανεργίας.

 

Γ) Άτομα με αναπηρία: με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%, εφόσον αυτό προκύπτει από γνωματεύσεις Πρωτοβάθμιων ή Δευτεροβάθμιων Υγειονομικών Επιτροπών των ασφαλιστικών φορέων τους, ανεξαρτήτως ημερών εργασίας πριν από τη συνταξιοδότηση. Οι ίδιοι και τα προστατευόμενα μέλη τους δικαιούνται δελτία κοινωνικού τουρισμού ανεξάρτητα αν έλαβαν την παροχή αυτή το 2010 και δεν δικαιούνται εισιτήρια θερινού εκδρομικού προγράμματος έτους 2011. Για τα άτομα με αναπηρία χορηγείται δελτίο κοινωνικού τουρισμού για το συνοδό τους μόνο στην περίπτωση που η αναγκαιότητα συνοδείας προκύπτει από τις ανωτέρω γνωματεύσεις. Τα προστατευόμενα μέλη (παιδιά) των δικαιούχων δικαιούνται δελτία κοινωνικού τουρισμού από ηλικίας 5 ετών και μέχρι της συμπλήρωσης του 18ου έτους της ηλικίας τους ή του 24ου εφόσον είναι άνεργα ή του 26ου εφόσον σπουδάζουν σε οποιαδήποτε δημόσια σχολή.

 

Πηγή: Εφημερίδα «Η βραδυνή»

 

ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟ 'ΜΕ ΑΛΛΑ ΜΑΤΙΑ'

Ο δημοσιογράφος, συγγραφέας, πρώην βουλευτής και τώρα Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων κ. Δημήτρης Κωνσταντάρας, ήταν καλεσμένος την Κυριακή 24 Φεβρουαρίου στη ραδιοφωνική εκπομπή «Με Άλλα Μάτια» με τον Βαγγέλη Αυγουλά και την Ελεάννα Φίλιου, που ακούτε κάθε Κυριακή 6-8 το απόγευμα ζωντανά από το www.thisisradio.gr.

 

Συχνός επισκέπτης και οπαδός του Δήμου Ιλίου, ο Δημήτρης Κωνσταντάρας που έχει τιμηθεί και με το μετάλλιο της πόλης, μίλησε με θερμά λόγια για τον Αντιδήμαρχο Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Ιλίου και επί πολλά έτη νεαρό του φίλο Βαγγέλη Αυγουλά, ενώ στον αέρα θυμήθηκαν και πολλές κοινές τους μάχες σε ζητήματα των ΑμεΑ και άλλα κοινωνικά θέματα.

 

«Από τις αξέχαστες εμπειρίες μου ήταν η 3^η Δεκέμβρη του 2009 Παγκόσμια Ημέρα ΑμεΑ, όταν ο Βαγγέλης φόρεσε μάσκα σ’εμένα, τον ηθοποιό Χάρη Ασημακόπουλο και τον τραγουδιστή Πασχάλη Τερζή, μας έκλεισε τα μάτια και μας πήγε μια βόλτα οδηγώντας μας ο ίδιος με το λευκό του μπαστούνι, στα αφιλόξενα πεζοδρόμια της Πανεπιστημίου και των γύρω οδών. Τότε συνειδητοποίησα το κατόρθωμα του να είσαι τυφλός και να καταφέρνεις να επιβιώνεις καθημερινά στην αφιλόξενη Ελλάδα», σημείωσε ο κ. Κωνσταντάρας, ο οποίος είναι και από τους βασικούς αρθρογράφους που στηρίζουν από την αρχή του το ανεξάρτητο, νεανικό, κοινωνικοπολιτικό blog http://meallamatia.blogspot.com.

 

Σε τυχερούς ακροατές της εκπομπής δόθηκαν δώρο πολλά βιβλία του Δημήτρη Κωνσταντάρα με ιδιόχειρη αφιέρωση, αρκετά εκ των οποίων ο συγγραφέας έχει δώσει την άδεια του να μεταγραφούν στο σύστημα Braille για τους τυφλούς ή να ηχογραφηθούν σε cd για την ακουστική βιβλιοθήκη του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών.

 

«Με τον Βαγγέλη γνωριστήκαμε αρχές του 2005 τυχαία στην πρωινή εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» του Γιώργου Παπαδάκη, όπου με εντυπωσίασε με την ταχύτητα που διάβασε άγνωστο κείμενο στη γραφή Braille από το βιβλίο μου «Γράμματα Στον Παράδεισο», για το οποίο την ίδια χρονιά βραβεύτηκα και από τον Φάρο Τυφλών της Ελλάδος. Από τότε ο Βαγγέλης είναι από τους πρώτους που θα πάρει μέσω mail κάθε καινούριο βιβλίο μου πριν κυκλοφορήσει και του ζητώ κάθε φορά αντικειμενικά τα σχόλια του», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Κωνσταντάρας.

 

Έχοντας μεγαλώσει με τυφλό παππού ο Δημήτρης Κωνσταντάρας, έμπρακτα ευαισθητοποιημένος από νωρίς, ως βουλευτής έκανε για πολλά θέματα των αναπήρων εσωτερική αντιπολίτευση όταν η Ν.Δ. ήταν Κυβέρνηση και έγινε γρήγορα το «μαύρο πρόβατο» για τους συναδέλφους του βουλευτές, όταν ανέδειξε με ερωτήσεις του θέματα όπως το άνοιγμα νέων επαγγελμάτων για τους τυφλούς ή τη δημοσιοποίηση της Σχολής Τυφλών Βορείου Ελλάδος «Ο Ήλιος».

 

Ο παρουσιαστής της τηλεοπτικής εκπομπής «Τα Πάντα Ρει» (Δευτέρα έως Πέμπτη 14:00-15:00 στο Art TV –πρώην Τηλεάστυ), μίλησε για την κατάντια της πολιτικής και τη διαλυμένη δημόσια παιδεία σήμερα, για τη δικαιολογημένη απέχθεια του κόσμου απέναντι στους δημοσιογράφους, για τον αείμνηστο πατέρα του ηθοποιό Λάμπρο Κωνσταντάρα, αλλά και για τον εναλλακτικό προεκλογικό αγώνα που έκανε πρόσφατα προσφέροντας τα χρήματα για τα προγραμματισμένα του έξοδα σε τρόφιμα σε ναούς φτωχών γειτονιών της Αθήνας, καθώς και για το πρωτοποριακό ομαδικό μυθιστόρημα «Δώδεκα» το οποίο επιμελήθηκε (εκδόσεις «Εμπειρία») και στο οποίο ένα κεφάλαιο έχει γράψει και ο κ. Αυγουλάς.

 

Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην εξ ίσου πρωτοποριακή κίνηση του κ. Κωνσταντάρα, να στήσει αυτοσχέδιο τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό στο ΟΑΚΑ το 1982 και να περιγράφει ως αθλητικογράφος όλη τη διοργάνωση των Special Olympics για κάθε τυφλό επισκέπτη στο στάδιο!

 

Εντύπωση προκάλεσε επίσης η αφήγηση του αθλητικογράφου για τη συγγραφή του βιβλίου «Δόξα Και Δάκρυ» το 2000: «Συνεργαστήκαμε με τον Μάνο Κοντολέων και γράψαμε την ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων από το 1896 έως και το 2000. Εγώ περιέγραφα όλο το κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και αθλητικό περιβάλλον πριν, κατά τη διάρκεια και μετά από κάθε διοργάνωση ανά τετραετία και κάθε φορά επιλέγαμε και έναν ήρωα, έναν αθλητή εκ των πρωταγωνιστών και ο Μάνος έγραφε την ιστορία του. Για παράδειγμα το 1896 κάναμε το πορτρέτο του Σπύρου Λούη. Το βιβλίο αυτό δεν κυκλοφορεί πια»…

 

 

 

Στην εκπομπή συζητήθηκαν επίσης τα μυθιστορήματα του Δημήτρη Κωνσταντάρα «Η Τελευταία Καληνύχτα», «Απόψε Θα Σου Ορκιστώ Πως Σ’αγαπάω», «Η Κυρία Μέλπω», το συγκλονιστικό «24 Δευτερόλεπτα» βασισμένο σε ειλικρινείς αφηγήσεις και στην αληθινή ιστορία της πτώσης του Πρωθυπουργικού Φάλκον, αλλά και το νέο του βιβλίο «Η Αφροδίτη Της Ανάφης» που αναμένεται να κυκλοφορήσει λίγο μετά το Πάσχα.

 

Η εκπομπή διακόπτονταν συνεχώς από τα εκατέρωθεν αστεία και πειράγματα που έκαναν την ατμόσφαιρα πραγματικά όμορφη και ευχάριστη τόσο μέσα στο στούντιο όσο και στη διάδραση με τους ακροατές!

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ!

Ο Κώστας Πολυχρονόπουλος ταΐζει 3.000 Αθηναίους που το έχουν ανάγκη κάθε μήνα από το υστέρημά του

 

Τα μπαγκάζια του είναι στοιβαγμένα πρόχειρα στο πλακόστρωτο: ένας στραβοχυμένος πάγκος με ζυμαρικά και πελτέδες, μια πολυκαιρισμένη φιάλη γκαζιούμε τα αξεσουάρ της, μια μεγάλη αλουμινένια κατσαρόλα. Εκείνος, λίγα μέτρα παραπέρα, παιδεύεται να στεριώσει, ανάμεσα σε δύο πεύκα, το αυτοσχέδιο πανό του, με το οποίο ενημερώνει τους περαστικούς για την κουζίνα του. Ο δυνατός αέρας τού κάνει τη ζωή δύσκολη – λες και δεν είναι ήδη. Είναι ένας άντρας με πυκνά γένια και αδύνατο, νευρώδες κορμί. Καθημερινά στήνει το κινητό μαγειρείο του σε διαφορετικό σημείο της πόλης και ετοιμάζει, εντελώς δωρεάν, φαγητό για όσους έχουν ανάγκη. Άστεγοι, άποροι, νεόπτωχοι και λοιποί πληγέντες από την ελληνική κρίση τον επισκέπτονται και μοιράζονται μαζί του ένα πιάτο φαΐ και λίγες κουβέντες. «Δεν πρόκειται για φιλανθρωπία, ελεημοσύνη ή κάποιου είδους συσσίτιο. Όχι, αυτό που κάνουμε εδώ λέγεται αλληλεγγύη...» διευκρινίζει ο Κώστας Πολυχρονόπουλος, εμπνευστής της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος».

 

 

Ξεκίνησε την ανιδιοτελή δράση του τον Δεκέμβριο του 2011, έπειτα από ένα περιστατικό που, όπως αποκαλύπτει ο ίδιος, τον στιγμάτισε. «Εργαζόμουν για 25 χρόνια στον χώρο της διαφήμισης και του μάρκετινγκ ως στέλεχος σε μια πολυεθνική εταιρεία. Τον Σεπτέμβριο του 2009 έχασα τη δουλειά μου και έως σήμερα παραμένω άνεργος. Το πρώτο διάστημα ήταν σκληρό. Αναγκάστηκα να μετακομίσω και σε ηλικία 47 ετών επέστρεψα στο πατρικό μου, όπου μένω πλέον με τη μητέρα μου. Έκανα πολλές προσπάθειες να βρω δουλειά, όμως όλες έπεσαν στο κενό. Κι εγώ με τη σειρά μου σε πολύμηνη κατάθλιψη. Δεν ήθελα να βλέπω κανέναν, δεν ήθελα να βγαίνω έξω, ήμουν μονίμως χαμένος στις σκέψεις μου. Συνολικά έκανα ένα εξάμηνο να βγω από το σπίτι. Ώσπου μια μέρα αποφάσισα να κάνω έναν περίπατο για να καθαρίσει κάπως το μυαλό μου από την κλεισούρα. Και τότε συνέβη κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Περπατώντας στον δρόμο αντίκρισα δυο παιδιά, όχι μεγαλύτερα από 14 ετών, να παλεύουν πάνω από έναν κάδο απορριμμάτων για ένα σάπιο μήλο. Χτυπούσαν με μανία το ένα το άλλο, προσπαθώντας να το πάρουν. Η εικόνα αυτή με συγκλόνισε. Γυρίζοντας σπίτι, πήρα τηλέφωνο μια φίλη και τη ρώτησα αν θα την ενδιέφερε να βγούμε παρέα και να μοιράσουμε φαγητό σε κόσμο που έχει ανάγκη. Δέχτηκε και την επόμενη μέρα φτιάξαμε μερικά σάντουιτς και πήραμε τους δρόμους. Στην αρχή οι περαστικοί, ακόμα και οι άποροι, μας αντιμετώπιζαν με δισταγμό – παρότι προσφέραμε εντελώς δωρεάν φαγητό, κανείς δεν το έπαιρνε. Έτσι, τα πρώτα σάντουιτς αναγκαστήκαμε να τα φάμε εμείς. Όμως, δεν το βάλαμε κάτω.

 

 

Ξαναβγήκαμε λίγες μέρες μετά και αυτήν τη φορά τα πράγματα πήγαν καλύτερα. Σήμερα, η κοινωνική κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος» ταΐζει 3.000 ανθρώπους τον μήνα, δηλαδή περίπου 90-100 άτομα την ημέρα». Για τον Κώστα αυτό το κατόρθωμα δεν είναι παρά μια συλλογική νίκη, γιατί με τον καιρό ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι έσπευδαν να τον βοηθήσουν, προσφέροντας φαγητό. «Καμιά φορά ακούω να λένε ότι ο Έλληνας είναι απαθής προς τον συνάνθρωπό του, πως το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι ο εαυτός του. Από την εμπειρία μου και μόνο θα σου πω ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Από την πρώτη μέρα που ξεκίνησα πλήθος ανθρώπων από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις προσφέρθηκε να βοηθήσει, ο καθένας με τον τρόπο του. Θα αναφέρω δύο παραδείγματα, τα οποία με συγκίνησαν για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Το πρώτο είναι ο ορισμός της αλληλεγγύης. Πέρσι, ένα μεσημέρι μαγείρευα στο Πεδίον του Άρεως, όταν ξαφνικά με πλησιάζει ένας ηλικιωμένος άντρας και με ρωτά τι κάνω εκεί. Από τα ρούχα του φαινόταν φτωχός άνθρωπος και πίστεψα ότι ήθελε να μου ζητήσει φαγητό. Όταν του εξήγησα τι έκανα, ξέσπασε σε λυγμούς και δεν μπορούσα να τον συνεφέρω με τίποτα! Και τότε ο παππούς έκανε κάτι που μου έσκισε την καρδιά στα δύο.

 

 

Έβγαλε από μία σακούλα μια φραντζόλα ψωμί και την έκοψε στη μέση. Κλαίγοντας μου είπε: "Λεβέντη μου, λεφτά δεν έχω, ούτε φαγητό να σου δώσω, μονάχα αυτήν τη φραντζόλα ψώνισα σήμερα. Σου δίνω τη μισή για να φάνε κι άλλοι άνθρωποι. Πάρ’ τη, σε παρακαλώ, αυτό που κάνεις είναι πολύ σημαντικό". Τρελάθηκα! Το βράδυ σκεφτόμουν το περιστατικό και κατέληξα πως αυτό ακριβώς είναι η αλληλεγγύη. Να προσφέρεις κάτι από το υστέρημα, όχι από το περίσσευμά σου. Το άλλο παράδειγμα αφορά μια κυρία της καλής κοινωνίας, η οποία είναι σύζυγος πολύ γνωστού εφοπλιστή και μου φέρνει πολύ συχνά, μόνη της πάντα, δεκάδες σακούλες με φαγητό, για να έχω αποθέματα και να μην ξεμένω. Μόνο μία χάρη μου έχει ζητήσει. Να μη μάθει ποτέ κανείς το όνομά της».

 

Κατά καιρούς έχουν προσεγγίσει τον Κώστα αρκετοί φορείς αλλά και μεγάλα σούπερ μάρκετ, για να τον βοηθήσουν στο έργο του. Ουδέποτε αποδέχτηκε κάποια από τις προτάσεις τους. «Υπάρχουν σκοπιμότητες πίσω από αυτού του τύπου τις “βοήθειες” και δεν θέλω να τους κάνω τη χάρη. Θα προχωρήσω μόνος μου, συντροφιά αποκλειστικά και μόνο με ανθρώπους που στέκονται δίπλα μου από καρδιάς. Οι εταιρείες, η Εκκλησία ή άλλοι φορείς πιστεύουν ότι οι άποροι είναι ζώα που θα τους πετάξουν λίγο φαγητό και αυτοί θα τρέξουν να τους γλείψουν το χέρι.

 

 

Όμως, οι άνθρωποι αυτοί έχουν ανάγκη κάτι περισσότερο. Κάποιον να τους ακούσει, να επικοινωνήσει ουσιαστικά μαζί τους την ώρα που μοιράζονται ένα πιάτο φαΐ. Αυτό είναι που τους λείπει, όχι η ελεημοσύνη της κακιάς ώρας». Την ώρα που συζητάμε με τον Κώστα το συνεργείο του γαλλικού Canal Plus –που έχει φτάσει στο μεταξύ– τραβάει πλάνα από την αυτοσχέδια κουζίνα του. Μια μεσόκοπη περαστική κυρία ρωτά τη γαλλόφωνη δημοσιογράφο Αγγελική Κουρούνη και τον καμεραμάν Χριστόφορο Γεωργούτσο από πού είναι. Όταν της απαντούν «από τη Γαλλία», εκείνη αρχίζει να φωνάζει: «... Δείξτε τα, δείξτε, να δουν τα χάλια μας». Ο Κώστας παρεμβαίνει ευγενικά: «Όχι, κυρία μου, δεν είναι εδώ για να δείξουν τα χάλια μας, αλλά την αλληλεγγύη μας. Το ξεχασμένο μας φιλότιμο που ξυπνά και πάλι έπειτα από 20 χρόνια χειμερίας νάρκης». Πίσω, ένα ζευγάρι Γερμανών τουριστών συλλέγει πληροφορίες για την κουζίνα. Όταν μαθαίνουν ότι ο Κώστας είναι άνεργος και, παρ’ όλα αυτά, προσφέρει δωρεάν φαγητό σε άπορους, δείχνουν έκπληκτοι. Ο άντρας ρωτά πώς μπορούν να βοηθήσουν κι εκείνοι. «Πείτε στη φράου Μέρκελ να μη μας ζορίζει τόσο πολύ...» λέει κομματάκι ειρωνικά μια κυρία, η οποία συχνά-πυκνά φέρνει τρόφιμα στον Κώστα. «Αυτό, μάλλον, πρέπει να το πει ο πρωθυπουργός σας...» απαντά ο ετοιμόλογος Γερμανός, ανταποδίδοντας με ένα χαμόγελο.

 

Δειλά - δειλά οι πρώτοι «θαμώνες» της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος» κάνουν την εμφάνισή τους στο πλακόστρωτο του Θησείου. Το μενού σερβίρει σήμερα κοτόπουλο με μανέστρα.

 

Πηγή: http://www.lifo.gr/mag/features/3740

 

 

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΗΤΡΟΠΑΝΟ

17 Απριλίου 2012, ξεκινά για «Των Αγγέλων τα Μπουζούκια» ο Δημήτρης Μητροπάνος και Ελληνική διασκέδαση μένει πραγματικά φτωχότερη…

 

Ναι, με το Μητρο-παραπάνω έσπαγε «το μπουζούκι του Νικόλα» τέτοια φωνάρα σαν του Δημήτρη, μοναδικά φάλτσος, το δήλωνε και μόνος του. Και μοναδικά απολαυστικός!

 

Τώρα των αγγέλων τα μπουζούκια θα γεμίζουν συνέχεια αφού έκλεισαν για «Των Αιώνων την Παράγκα» το καλύτερο όνομα. Και η Ρόζα θα βρει τον φύλακα άγγελο της επιτέλους, τόσα χρόνια της έκανε καμάκι στη Γη και αυτή ποτέ δεν του απάντησε «Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία»;

 

Και εδώ κάτω, «Η Εθνική μας Μοναξιά» θα’ ναι πια μεγαλύτερη αφού «Καλοκαίρια και Χειμώνες» θα περιμένουμε να ξαναφανεί ο Μητροπάνος στην πίστα, αλλά μάταια…

 

«Στον δρόμο που μαχαίρωσαν τη Στέλλα» ελέω οικονομικής κρίσης δε θα μπορεί πια να βγει κανείς μας «παίρνοντας το αμάξι του και στην τσέπη χαρτζιλίκι». Τι κι αν «στα Λαδάδικα πουλάνε αυτό που θες», αφού σήμερα δε μπορεί κανείς να αγοράσει τίποτα, κι ο Μητροπάνος ξεκίνησε «Παρέα Μ’ έναν Ήλιο» το ταξίδι του για «του Παραδείσου τα μπουζούκια» και στην πορεία ίσως βρει και τα Κύθηρα, γιατί του αξίζει για τις μυριάδες στιγμές κεφιού που χάρισε τόσα χρόνια σε γενιές και γενιές.

 

Και αν «ο κυρ-Θάνος πέθανε παραπονεμένος», ευτυχώς ο Δημήτρης πέθανε ήσυχος, αθόρυβα, Κύριος και τιμητής του λαϊκού τραγουδιού ως την τελευταία στιγμή.

 

«Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν αγάπησαν» και Αλίμονο και σ’ εμάς που θα πρέπει να συνηθίσουμε τέτοια απουσία, αλλά τι να κάνουμε «αφού στον Όλυμπο οι Θεοί το αποφασίσανε» και του έδωσαν «Ένα Ποτήρι Θάνατο» να πιεί…

 

Εκεί ψηλά, «Στης Ψυχής το Παρακάτω», αφήνοντας πίσω του τα «Τσιμεντένια Πρόσωπα», καπνίζοντας «λίγο πράσινο Κιφ Μαροκινό» «Για την Καρδιά ενός Αγγέλου» που «θ’ αναζητά στη Σαλονίκη ξημερώματα», θα βλέπει τη θλίψη για το χαμό του στην ψυχή των Ελλήνων και μάλλον θα’ χει αναθεωρήσει κιόλας το «Εμένα Δε Μ’ Αγάπησε Κανείς» που έλεγε. Από κει ψηλά, θα μας θυμίζει «Στα Νυχτέρια Μας» και «Τα Πικροσάββατα» πως «Υπάρχει και το Ζεϊμπέκικο».

 

Μα είμαι σίγουρος πως και από τον άλλο κόσμο που τον πήγε «ο Χάρος που βγήκε Παγανιά», αυτός θα «γυρίζει απ’ τη Νύχτα» αφού θα’ χει σεργιανίσει κάτω από τα «δίδυμα φεγγάρια» έχοντας θυμηθεί την «Αγέννητη Αγάπη» του και ως «Παλιόπαιδο» που δήλωνε, θα ταράζει τις ώρες κοινής ησυχίας φωνάζοντας μας «Άκου, Έχω φωνή» και θα σπάει «Της Νύχτας τα Ηχεία», χωρίς πια να περιμένει κανέναν να του δείξει «το δρόμο που θα βαδίσει».

 

Να είσαι καλά όπου και να’ σαι Δημήτρη!

 

Κι εμείς εδώ θα «Σ’ Αγαπάμε Ακόμα» και αν δε μπορέσαμε να κάνουμε κάτι να χάσεις το τρένο. «Σ’ Αγαπάμε σαν αμαρτία» και χορεύουμε «Τα Κόκκινα τα Μπλουζ» για πάρτι σου, αλλά και κάθε «Πρώτο Φθινόπωρο», «Μ’ Ένα Παράπονο», θα μας μένει η απορία «Πόσο Κοστίζει Μια Παράβαση του Νόμου»; Και σε κάθε «Στοίβα Καλαμιές», θα καίμε «Του Διαβόλου το Κιτάπι», «Στα Τρελά Μας Όνειρα Δοσμένοι, Πάντα Γελαστοί και Γελασμένοι»……

 

 

(ακολουθεί απόσπασμα από το www.newsit.gr)

 

Ο Δημήτρης Μητροπάνος γεννήθηκε στις 2 Απριλίου του 1948 στην Αγία Μονή, λίγο έξω από τα Τρίκαλα. Ήταν παντρεμένος με τη Βένια, τον φύλακα άγγελό του ως την τελευταία στιγμή. Είχαν δυο κοριτσάκια.

 

Μεγάλωσε χωρίς πατέρα. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον ανταρτοπόλεμο. Αλλά τότε, έφτασε στα χέρια του ένα γράμμα, σύμφωνα με το οποίο ο πατέρας του ήταν ζωντανός και ζούσε στη Ρουμανία. Το γνώρισε 13 χρόνια αργότερα.

 

Έζησε δε δύσκολες οικονομικά εποχές. Από πολύ μικρός τα καλοκαίρια δούλευε για να βοηθήσει οικονομικά τη μάνα του. Πρώτα σαν σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, κατέβηκε στην Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό Aχαρνών. Πριν καν τελειώσει το γυμνάσιο, άρχισε να δουλεύει σαν τραγουδιστής.

 

Ο Μπιθικώτσης και ο ''δεύτερος πατέρας'' Ζαμπέτας.


Γνώρισε τον μεγάλο Γρηγόρη Μπιθικώτση σε μια εκδήλωση της εταιρίας του θείου του. Εκείνος ήταν που τον έπεισε να πάει στη θρυλική Κολούμπια.

 

Εκεί ο Τάκης Λαμπρόπουλος του γνώρισε τον Γιώργο Ζαμπέτα, δίπλα οποίο θα δουλέψει στα «Ξημερώματα». Τον Ζαμπέτα τον μνημόνευε πάντα ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα.
«Είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα», είχε πει κάποτε.

 

Το 1966 ο Μητροπάνος συναντάται για πρώτη φόρα με τον Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύει μέρη από τη «Ρωμιοσύνη» και το «Άξιον Εστί» σε μια σειρά συναυλιών στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Ένα χρόνο μετά, ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι "Θεσσαλονίκη". Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού "Χαμένη Πασχαλιά", το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη Χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.

 

Χρονολογία σταθμός το 1972 όταν ο Δήμος Μούτσης και ο Μάνος Ελευθερίου κυκλοφορούν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές τον Μητροπάνο και την Πετρή Σαλπέα, σηματοδοτώντας ένα σταθμό στην ελληνική μουσική.

 

Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού. Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μουσαφίρης ("Εμείς οι δυο" κ.α.), Χρήστος Νικολόπουλος ("Πάρε Αποφάσεις" σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου), Γιάννης Σπανός ("Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό") ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά. Είχε πει ότι η καλύτερή του δουλειά ήταν ο δίσκος που έκανε με τον Θάνο Μικρούτσικο (με στίχους Άλκη Αλκαίου, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου και Γιώργου Κακουλίδη) «Στου αιώνα την παράγκα».

 

Η ''εκδρομή" του Γιάννη Μηλιώκα, το οποίο γράφτηκε για την επιστροφή του ερμηνευτή στη δισκογραφία μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Από τις πιο πρόσφατες δισκογραφικές δουλειές του Δημήτρη Μητροπάνου, είναι η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηρώδειο (Σεπτέμβριος 2009), αποτελούμενη από 2 CD με τον τίτλο "Τα τραγούδια της ζωής μου".

 

Η φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου είναι ο μελωδικός «τόπος» όπου συναντήθηκε ένα ρεύμα του λαϊκού τραγουδιού με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά από τη μια, με τραγούδια των οποίων οι στίχοι κυρίως και η μουσική σαφώς διαφοροποιούνταν από τη θεματολογία του κλασικού λαϊκού τραγουδιού.

 

Σε αυτή την συνάντηση η φωνή του καλλιτέχνη διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο γιατί από τη μια προσέλκυσε στιχουργούς και συνθέτες να γράψουν γι’ αυτή την φωνή με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι μέχρι τότε, ενώ από την άλλη μπόλιασε με την δωρική λιτότητα του κλασικού λαϊκού τραγουδιού το οποίο είχε επηρεάσει τον Μητροπάνο, νέες μορφές στιχουργικής και σύνθεσης.

 

Με την φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου έρχεται λοιπόν στο προσκήνιο ένα νέο και διαφορετικό είδος τραγουδιού μέσα στο οποίο συντίθεται αρμονικά το λαϊκό τραγούδι και η μπαλάντα. Αυτό το νέο και διαφορετικό είδος τραγουδιού διαδραμάτισε ιδιαίτερα στην δεκαετία του ’90 σοβαρό ρόλο στο ελληνικό τραγούδι, δίνοντάς μας μερικά υπέροχα τραγούδια, τα οποία εκτός των άλλων φέρουν και την προσωπική ερμηνευτική σφραγίδα του Δημήτρη Μητροπάνου και εκτιμάμε ότι δύσκολα θα ερμηνευθούν έτσι από άλλον.

 

H Ρόζα

 

Ρόζα, θα μπορούσε να είναι το όνομα μιας δεκαετίας ολόκληρης, μιας δεκαετίας που μας κοίταζε να γυρεύουμε στην άσφαλτο νερό. Ρόζα, το όνομα της κοριτσιού που ψάχναμε σε δρόμους που είχαν αλλάξει όνομα για να του εξομολογηθούμε τον έρωτά της. Ενός έρωτα που δεν ήταν από ζάχαρη, ενός έρωτα απελπισμένου. Ρόζα θα μπορούσε να είναι το όνομα του ονείρου σε εποχές που τα περάσματα στενεύουν. Ρόζα όμως θα μπορούσε να είναι και το όνομα της ελπίδας, το όνομα μιας χώρας φωτεινής και ανθρώπινης, ενός άλλου τόπου. Ρόζα θα μπορούσε να είναι το όνομα της ανάγκης που γίνεται ιστορία.

 

To 1996 κυκλοφόρησε ο δίσκος «Στου Αιώνα την παράγκα» με μελοποιημένους στίχους ποιητών από τον Θάνο Μικρούτσικο και ερμηνευτή τον Δημήτρη Μητροπάνο.

 

Στη φωνή του φτερούγισε και φτερουγίζει το πείσμα όσων ήθελαν και θέλουν να ζήσουν κόντρα στους δύσκολους καιρούς.

 

Στη φωνή του το λυτρωτικό δάκρυ ανεβαίνει ως την άκρη του ματιού, αλλά δεν πέφτει για να μην το πατήσουν οι αδιάφοροι περαστικοί.

 

Στη φωνή του το λυτρωτικό δάκρυ ανεβαίνει ως την άκρη του ματιού, και κυλάει ελεύθερα και λυτρωτικά όταν είσαι μόνος με τον εαυτό σου, οδηγώντας νύχτα στην ευθεία Κατερίνη-Θεσσαλονίκη.

 

Στην φωνή του ακούμπησε η μοναξιά του εσωτερικού μετανάστη, η μοναξιά του έρημου δρόμου χωρίς διαβάτες, το γερμανικό νούμερο του φαντάρου, το τελευταίο σφύριγμα βράδυ Κυριακής του τραίνου που φεύγει από τον επαρχιακό σταθμό.

 

Το δικό του «αχ» περισσότερο από τον λυγμό του καημού είναι ένα όπλο για να προχωρήσουμε με το κεφάλι ψηλά και την αξιοπρέπεια αλώβητη.

 

Γνώρισε τον κατατρεγμό, την φτώχεια και την βιοπάλη, γνώρισε την αγάπη της λαϊκής οικογένειας που κόντρα σε όλους τους καιρούς ήταν απάγκιο για τα παιδιά της.

 

Γνώρισε, έζησε, πείσμωσε, και γι’ αυτό τραγούδησε έτσι

 

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΙΛΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ "ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ"

Ψήφισμα σχετικά με το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι».

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Ιλίου στη συνεδρίασή του την Πέμπτη 14.03.2013, ενέκρινε ομόφωνα το παρακάτω ψήφισμα σχετικά με το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι»:

«Ο Δήμος Ιλίου εδώ και χρόνια παρέχει υπηρεσίες κατ’ οίκον φροντίδας σε πλέον των εκατό ΑμεΑ, ηλικιωμένα ή μοναχικά άτομα που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν, μέσα από το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι».

 

Για το σκοπό αυτό απασχολεί εργαζόμενους με συμβάσεις αορίστου χρόνου, που διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα και έχουν αποκτήσει σημαντική εμπειρία από την πολύχρονη απασχόληση στο πρόγραμμα.

 

Ο Δήμος Ιλίου καλύπτει το πλήρες ετήσιο κόστος του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» με ιδίους πόρους, διότι τα τελευταία χρόνια όλες οι παραλλαγές που προτείνονται νομοθετικά για την υλοποίηση του προγράμματος είναι πρόσκαιρες και εν τέλει δεν εξυπηρετούν το συμφέρον των συμπολιτών μας που έχουν πραγματική ανάγκη να ωφεληθούν από το εν λόγω πρόγραμμα.

 

Η νέα Νομοθετική ρύθμιση προβλέπει την αντικατάσταση του προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» από το πρόγραμμα «Κατ’ Οίκον Φροντίδα Συνταξιούχων» που θα υλοποιεί το ΙΚΑ – ΕΤΑΜ με συμβάσεις που θα συνάπτει με επιχειρήσεις και Νομικά Πρόσωπα.

 

Με τη νέα ρύθμιση:
1. Θα μείνει χωρίς δουλειά ένας μεγάλος αριθμός ειδικευμένου και έμπειρου προσωπικού (3.800 εργαζόμενοι πανελλαδικά).
2. Το πρόγραμμα παραδίδεται σε ιδιώτες, υπονομεύοντας και εμπορευματοποιώντας τις προσφερόμενες υπηρεσίες.
3. Οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις, όπως αναπηρία πάνω από 67%, εισόδημα κάτω των 7.715,65€ ετησίως και η συγκατοίκηση με άτομα που πληρούν τις ίδιες προϋποθέσεις, περιορίζει τον αριθμό των ατόμων που μπορούν να ενταχτούν στο πρόγραμμα.
4. Το κόστος του προγράμματος επιβαρύνει ολοκληρωτικά τους εργαζόμενους, όταν η χρηματοδότησή του γίνεται κατά 35.000.000,00€ ετησίως από τον λογαριασμό της Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων και με το ποσοστό του 0,2% επί των συνολικών ετήσιων εσόδων από εισφορές Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.

 

Το Δημοτικό Συμβούλιο του Ιλίου Ζητά:

• Να συνεχιστεί το πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι».
• Να ανανεωθούν άμεσα οι συμβάσεις των εργαζομένων στο πρόγραμμα, με άμεση μονιμοποίησή τους.
• Να διευρυνθεί η δυνατότητα παροχής υπηρεσιών σε όλους τους ηλικιωμένους και τα ΑμεΑ που έχουν αντικειμενικά ανάγκη στήριξης και φροντίδας.
• Να μην στηρίζεται η φροντίδα των ηλικιωμένων και ΑμεΑ σε προγράμματα που υλοποιούνται περιστασιακά, αλλά ούτε και σε εθελοντές, ΜΚΟ και επιχειρήσεις.
• Την παροχή υπηρεσιών στήριξης και φροντίδας ηλικιωμένων και ΑμεΑ από σταθερές δομές αποκλειστικά Δημόσιες, δωρεάν και υψηλής ποιότητας, που θα είναι κατά 100% χρηματοδοτούμενες από το κράτος και δεν θα επιβαρύνουν τους συνταξιούχους και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς τους.»

ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ ΔΙΝΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΖΩΗ Η ΜΙΚΡΗ ΖΩΗ

Γεμάτο από κέφι, χορό, τραγούδι και αλληλεγγύη το Πρόβα Café το περασμένο Σάββατο το βράδυ! Πάνω από 200 άτομα ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση στο “Live της Ζωής», όπου καλλιτέχνες από το Ίλιον έπαιξαν και τραγούδησαν αφιλοκερδώς σε μια μουσική βραδιά αφιερωμένη στη μικρή Ζωή Παρμακλή, ένα κοριτσάκι 22 μηνών που έχει γεννηθεί με μια σπάνια καρδιοπάθεια και για να μπορέσει να επιβιώσει έπρεπε ήδη να έχει μεταβεί στην Ελβετία να κάνει μια σπάνια περίπλοκη επέμβαση, υπό την καθοδήγηση του εξειδικευμένου Έλληνα παιδοκαρδιοχειρούργου Αυξέντιου Καλαγκού.

           

Ο γιατρός δε θα πάρει αμοιβή για την επέμβαση, παρ’ όλα αυτά τα έξοδα της οικογένειας ανέρχονται στα εξήντα χιλιάδες ευρώ, ποσό που είναι πολύ δύσκολο να μαζευτεί γι’ αυτό και έχει καθυστερήσει επικίνδυνα η εγχείρηση.

 

 

 

Το κοινωνικοπολιτικό blog «Με Άλλα Μάτια» διοργάνωσε και στήριξε μια σειρά εκδηλώσεων υπέρ της μικρής Ζωής και χάρη στην πρωτοφανή ανταπόκριση των απλών πολιτών, η μικρή μεταφέρθηκε τελικά χθες στη Γενεύη με τη χρήση κυβερνητικού αεροσκάφους κατόπιν παρέμβασης του Πρωθυπουργού και αναμένεται να χειρουργηθεί σήμερα με αυξημένες τις πιθανότητες επιτυχίας της επέμβασης.

 

 

 

Με το “Live της Ζωής» συγκεντρώθηκαν το περασμένο Σάββατο αρκετά χρήματα, καθοριστικά για την επιτάχυνση της μεταφοράς της μικρής στο εξωτερικό.

           

Οι καλλιτέχνες Δημήτρης Αμπατζής, Βασίλης Ματζοράκης, Χρυσάνθη Γεωργαντά, Γιώργος Τσαγκρώνης και Στράτος Αποστολίδης διασκέδασαν τους παρευρισκόμενους ως τις πρώτες πρωινές ώρες, ενώ ακούστηκε σε πρώτη μετάδοση και το τραγούδι «Δύο Λεπτά» σε στίχους του Αντιδημάρχου Ιλίου Βαγγέλη Αυγουλά και σε μουσική και ερμηνεία του μουσικού Βασίλη Ματζοράκη.

 

 

 

Με μια φωνή και μέσα από την καρδιά μας, όλοι οι συντελεστές του «Με Άλλα Μάτια» ευχόμαστε Καλή Επιτυχία στη μικρή Ζωή που αυτή την ώρα δίνει τον αγώνα της στο εξειδικευμένο παιδοκαρδιοχειρουργείο της Ελβετίας!

 

ΜΑΡΙΑ ΓΚΟΥΝΙΔΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΚΩΦΩΝ - 'ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ'

«Με πληγώνει η κοινωνική προκατάληψη»

Μαρία Γκουνίδου (πρόεδρος Ομοσπονδίας Κωφών Ελλάδος, δημοσιογράφος):

 

«Υπάρχουν κωφά και βαρήκοα άτομα με ακαδημαϊκές σπουδές και προσόντα, τα οποία δεν μπορούν να ενταχθούν στην αγορά εργασίας».

 

Συνέντευξη στη ΓΕΩΡΓΙΑ ΛΙΝΑΡΔΟΥ

 

g.linardou@eleftherotypia.net

 

Για τον Αριστοτέλη, η ακοή θεωρείται η πιο σημαντική από όλες τις αισθήσεις, καθώς - όπως υποστήριζε - συντελεί στη νοητική ανάπτυξη του ανθρώπου.

 

Δεν ξέρω πώς είναι να ζεις στη σιωπή. Όμως, γνωρίζω καλά πώς είναι να ζεις μεταξύ ακουόντων που τους μιλάς, μα ουδέποτε σε ακούν... Θα μπορούσε αυτή η παραδοχή να συνιστά τη σύγχρονη και ίσως δραματική εξέλιξη των απόψεων του Αριστοτέλη;

 

Η ιστορία της Μαρίας Γκουνίδου, προέδρου της Ομοσπονδίας Κωφών Ελλάδος, με οδηγεί να σκεφτώ πως ίσως ναι. Η ακοή είναι βασικό εργαλείο ανάπτυξης του ανθρώπου. Όμως, πώς εξηγείται, όταν δεν ακούς, να εξελίσσεσαι πνευματικά περισσότερο από κάποιον που, ενώ ακούει, κλείνει τα αυτιά του, γιατί το είναι του δεν αντέχει την εξέλιξη;

 

Εκπαίδευση

 

Η Μαρία δεν γεννήθηκε κωφή. «Έχασα την ακοή μου σε ηλικία δύο ετών από λανθασμένη ιατρική παρέμβαση», περιγράφει στην «Κ.Ε.». Φοίτησε σε σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με πρόγραμμα ένταξης που βασιζόταν στη διγλωσσία, δηλαδή στο γραπτό και προφορικό λόγο. Η πρώτη της πραγματική επαφή με τη νοηματική γλώσσα ήταν στα δεκαπέντε της. «Από μικρή ηλικία επιθυμούσα να μπω στην Ιατρική, για να ασχοληθώ με το θέμα της κώφωσης, αλλά εξαιτίας της δεδομένης κατάστασης που επικρατεί στα αντίστοιχα πανεπιστήμια, τα οποία δεν δέχονται κωφούς φοιτητές, μπήκα στον τομέα της διπλωματίας».

 

* Τα χρόνια του Πανεπιστημίου πώς ήταν;

 

- Παρά την έλλειψη της ακοής μου, έχω σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, στον Τομέα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών και Πολιτικών Σπουδών, με ειδικότητα στις Πολιτικές Επιστήμες και τη Διπλωματία. Λόγω της άριστης εκπαιδευτικής διαδικασίας που ακολούθησα, εντάχθηκα πλήρως και ισότιμα στις ακαδημαϊκές σπουδές μου, παρόλο που δεν είχα διερμηνέα ελληνικής νοηματικής γλώσσας. Η αλήθεια είναι ότι τα φοιτητικά χρόνια θα μου μείνουν αξέχαστα, διότι απέκτησα άριστες φιλίες με τους συμφοιτητές μου και είχα την αμέριστη υποστήριξή τους κατά τη διάρκεια των σπουδών.

 

Κρυφή αγάπη

 

Η Μαρία προσπαθεί να επιβιώσει σε μια χώρα που μπορεί να συγκινείται με τη δραματική κομεντί "Children of a Lesser God", με τη διαφορά όμως πως η ευαισθητοποίηση του σινεφίλ κοινού περιορίζεται στα 119 λεπτά της προβολής... Συνεχίζει τις σπουδές της στη Νομική Σχολή του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου φοιτά σήμερα στο επίπεδο πτυχίου.

 

«Η ανάγκη της επιβίωσης με ώθησε να απασχολούμαι σε διάφορους τομείς (πάντα συναφείς των ενδιαφερόντων μου), με αποτέλεσμα να έχω εργαστεί σε έναν τομέα που ανέκαθεν αποτελούσε κρυφή μου αγάπη, τη δημοσιογραφία». Η Μαρία Γκουνίδου είναι η πρώτη κωφή δημοσιογράφος και τηλεπαρουσιάστρια στην ελληνική τηλεόραση. Τον Φεβρουάριο του 2011, σε προκήρυξη της ΕΡΤ για θέσεις δημοσιογράφων και μετά από πολλές προσπάθειες της Ομοσπονδίας Κωφών Ελλάδος, δέχθηκαν να προσθέσουν μία παράγραφο, που έδινε τη δυνατότητα σε κωφούς και βαρήκοους να συμμετέχουν ως υποψήφιοι. Και όλα αυτά, την ώρα που σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, αυτό αποτελούσε καθεστώς.

 

Τελικά, πήρε τη θέση. Εργαζόταν ως δημοσιογράφος και παρουσιάστρια στο δελτίο των 18:00 στη ΝΕΤ. Τότε όλοι μιλούσαν γι΄ αυτό. Κι εκείνη, όμως, ήταν πολύ ευχαριστημένη. Η πρόσληψη έγινε με σύμβαση περιορισμένου χρόνου.

Απολύθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 2013, μαζί με άλλους δημοσιογράφους της ΕΡΤ και τώρα: «Συνεχίζουμε τον αγώνα για την επαναπρόσληψή μας»...

 

Καθημερινή αγωνία

 

* Πόσο έχει επηρεάσει τη ζωή των κωφών η οικονομική κρίση;

 

- Δυστυχώς, ο κοινωνικός αποκλεισμός συνεχίζεται, παρόλο που ζούμε στον 21ο αιώνα. Τα κωφά και βαρήκοα άτομα αντιμετωπίζουν μείζονα προβλήματα στην καθημερινή ζωή τους. Ζουν σε καθημερινή αγωνία για το μέλλον και την επιβίωσή τους, που τους επιφυλάσσεται σε μια κοινωνία, η οποία μαστιγώνεται από την άθλια οικονομική κατάσταση». Η κρίση ενισχύει τον κάθε είδους αποκλεισμό. Τα ολοένα μειούμενα ποσά των επιχορηγήσεων του Προγράμματος Διερμηνέων στη Νοηματική Γλώσσα, αναγκάζει την Ομοσπονδία Κωφών Ελλάδος να θέτει περιορισμούς στην παροχή υπηρεσιών, ήτοι 25 ώρες δωρεάν διερμηνείας ετησίως (!) για κάθε κωφό - βαρήκοο άτομο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι διερμηνείς έχουν να πάρουν δεδουλευμένα από τον περασμένο Απρίλιο...

 

«Το αποτέλεσμα για το Πρόγραμμα Διερμηνείας στη Νοηματική Γλώσσα είναι να έχει πάψει η λειτουργία του, για δεύτερη φορά από τον Οκτώβριο του 2012.

Ύστερα από συνεχείς παρεμβάσεις που έκανε η Ομοσπονδία Κωφών μαζί με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες, η διαδικασία επιχορήγησης βρίσκεται στο στάδιο υλοποίησης για την έναρξη και βιώσιμη λειτουργία του Προγράμματος. Η Πολιτεία οφείλει να λάβει υπόψη τη σοβαρότητα της λειτουργίας του Προγράμματος Διερμηνείας στη Νοηματική Γλώσσα, διότι καλύπτει τις πάσης φύσεως επικοινωνιακές ανάγκες των κωφών και βαρήκοων ατόμων. Αποτελεί τη μέγιστη συμβολή του στη βελτίωση ποιότητας της ζωής τους και συντελεί στην ισότιμη ένταξή τους στην κοινωνία», αναφέρει η Μ. Γκουνίδου.

 

Τη ρωτώ τι την πληγώνει περισσότερο. Διαισθάνομαι την απάντηση. Είναι η σκέψη πως, όταν ζεις σε μία κοινωνία όπου πολλοί λένε πως ακούν, αλλά παρ΄ όλα αυτά εμφανίζονται με «κλειστά τα αυτιά», τι σόι εξέλιξη - στ΄ αλήθεια - να περιμένεις;

 

«Αυτό που με πληγώνει είναι η κοινωνική προκατάληψη και ο αποκλεισμός σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Υπάρχουν κωφά και βαρήκοα άτομα με ακαδημαϊκές σπουδές και προσόντα, τα οποία δε μπορούν να ενταχθούν εύκολα στην αγορά εργασίας. Αυτό που τους εμποδίζει, όπως και εμένα προσωπικά, είναι η κώφωση. Η Ελλάδα, παρόλο που είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, βρίσκεται σε πολύ πρώιμο στάδιο και έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας».

 

Ζωή στη σιωπή

 

Δεν θέλω να τη ρωτήσω πώς είναι να ζει κάποιος στη σιωπή, καθώς αναλογίζομαι πως και οι ακούοντες πολλές φορές σε σιωπή αναγκάζονται να ζουν. Μια σιωπή οδυνηρή... Όμως είμαι περίεργη για την απάντηση της τελευταίας ερώτησης...

 

* Από πού αντλείτε το κουράγιο;

 

- Από τη θέληση, την πειθαρχία, την αυτοπεποίθηση και τη στρατηγική...

 

Πηγή: Εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»

 

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΛΙΟΥ

Κατάμεστη ήταν η αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Ιλίου στη Ραδιοφωνία το Σάββατο το απόγευμα, στο κάλεσμα όλων των γυναικών που ασχολούνται ενεργά με τους τοπικούς πολιτιστικού συλλόγους της πόλης, για τη στήριξη του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου Ιλίου εν όψη και των εορτών του Πάσχα.

 

Με το σύνθημα «Όλοι Μαζί Μια Αγκαλιά», οι γυναίκες από τους συλλόγους Λιοσοτών, Ηπειρωτών, Κρητών, Αρκάδων, Ηλείων και Ποντίων, διοργάνωσαν τσάι αγάπης με συμβολικό αντίτιμο προσκλήσεων και τα έξοδα κατατέθηκαν σε τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης κατόπιν συνεννόησης με την Κοινωνική Υπηρεσία για τη στήριξη του Κοινωνικού Παντοπωλείου του Δήμου, απ’όπου κάθε μήνα ενισχύονται με τα βασικά είδη διατροφής εκατοντάδες οικογένειες με οικονομικά προβλήματα.

 

Συντονίστρια της εκδήλωσης ήταν η Δημοσιογράφος Πηνελόπη Γαβρά, ενώ αθόρυβη πρωτεργάτρια και εμπνεύστρια του εγχειρήματος ήταν η κυρία Έμμυ Ζενέτου, σύζυγος του Δημάρχου της πόλης.

 

Στην ομιλία του ο Δήμαρχος Ιλίου κ. Ζενέτος περιέγραψε όλη την καλά οργανωμένη, αποτελεσματική κοινωνική ομπρέλα που έχει στήσει και λειτουργεί από το αποθεματικό του ο Δήμος Ιλίου για την προστασία των ευάλωτων συμπολιτών μας σε καιρό κρίσης.

 

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν οι Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί σύμβουλοι της πόλης, Περιφερειακοί Σύμβουλοι, η εκπρόσωπος της Βουλής κα Σοφία Βούλτεψη, καθώς και πλήθος εκπροσώπων από σωματεία και συλλογικούς φορείς της πόλης.

 

ΥΠΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΗΛΕΚΤΡΟΔΟΤΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΥΑΛΩΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΟΜΑΔΕΣ

Απαγόρευση της διακοπής ηλεκτροδότησης για την ευάλωτη κοινωνία.

 

Σε ισχύ τίθενται οι διατάξεις για την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίες προβλέπουν από ευκολίες πληρωμής μέχρι απαγόρευση της διακοπής ηλεκτροδότησης για ορισμένες περιπτώσεις.

Έπειτα από εισήγηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Μάκης Παπαγεωργίου υπέγραψε την υπουργική απόφαση που θεσπίζει τον Κώδικα Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας, ο οποίος ορίζει τις βασικές υποχρεώσεις και τα δικαιώματα καταναλωτών και προμηθευτών.

 

Για τους ευάλωτους καταναλωτές προβλέπεται ότι:

 

H προθεσμία εξόφλησης οποιουδήποτε λογαριασμού κατανάλωσης δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι μικρότερη από σαράντα ημέρες.

 

Δεν επιτρέπεται η διακοπή ρεύματος σε Ευάλωτους Οικιακούς Πελάτες, λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών κατανάλωσης, κατά το χρονικό διάστημα από Νοέμβριο έως και Μάρτιο, καθώς και τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο.

 

Οι προμηθευτές υποχρεούνται να παρέχουν στους Ευάλωτους Οικιακούς Πελάτες τη δυνατότητα τμηματικής και άτοκης εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών.

Κάθε μηνιαία δόση δεν μπορεί να υπερβαίνει το 50% της αντίστοιχης μηνιαίας δαπάνης για την ηλεκτρική ενέργεια του Ευάλωτου Οικιακού Πελάτη.

 

Για τους Ευάλωτους Οικιακούς Πελάτες που έχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, ο προμηθευτής μπορεί να καταγγείλει τη Σύμβαση Προμήθειας μόνο στην περίπτωση που ο συγκεκριμένος Πελάτης είναι υπερήμερος ως προς την εξόφληση έξι διαδοχικών λογαριασμών κατανάλωσης. Επίσης, πρέπει όσον προηγουμένως να έχει αποστείλει ειδοποίηση με την οποία ενημερώνει τον πελάτη για τη δυνατότητα διακανονισμού των οφειλών του και για την πρόθεσή του να καταγγείλει τη σύμβαση, δίνοντάς του προθεσμία είκοσι επιπλέον ημερών για εξόφληση. Και σε αυτήν την περίπτωση. πάντως, δεν γίνεται διακοπή της ηλεκτροδότησης, καθώς οι συγκεκριμένοι πελάτες μεταφέρονται αυτόματα στο καθεστώς της Καθολικής Υπηρεσίας.

 

Υπενθυμίζεται ότι, σύμφωνα με το νόμο 4001/2011, ευάλωτοι καταναλωτές είναι:

 

Οι οικονομικά ασθενείς Οικιακοί Πελάτες που πλήττονται από την Ενεργειακή Πενία (δηλαδή λόγω οικονομικής, οικογενειακής κατάστασης ή κατάστασης υγείας δυσκολεύονται να καλύψουν τις δαπάνες για ρεύμα ή φυσικό αέριο).

 

Οι πελάτες που εξαρτώνται από την αδιάλειπτη παροχή ενέργειας είτε οι ίδιοι ή οι σύζυγοι αυτών ή πρόσωπα των οποίων έχουν την επιμέλεια και συνοικούν με μαζί τους. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται οι πελάτες που χρήζουν μηχανικής υποστήριξης και ιδίως άτομα που χρειάζονται ρεύμα για τη λειτουργία συσκευών υποστήριξης ή παρακολούθησης ζωτικών λειτουργιών (συσκευές μηχανικής υποστήριξης αναπνευστικής ή καρδιακής λειτουργίας, συσκευές αιμοκάθαρσης κλπ.)

 

Ηλικιωμένοι πελάτες που έχουν συμπληρώσει το εβδομηκοστό έτος της ηλικίας τους, υπό την προϋπόθεση ότι δεν συνοικούν με άλλο πρόσωπο το οποίο δεν έχει συμπληρώσει το συγκεκριμένο όριο ηλικίας.

 

Πελάτες με σοβαρά προβλήματα υγείας, ιδίως άτομα με σοβαρή σωματική ή ψυχική αναπηρία, με νοητική αναπηρία, σοβαρά οπτικοακουστικά ή κινησιακά προβλήματα, ή με πολλαπλές αναπηρίες ή με χρόνια πάθηση και οι οποίοι εκ του λόγου τούτου δεν δύνανται να διαχειριστούν και διαπραγματευτούν τη συμβατική τους σχέση με τον προμηθευτή.

 

Τα κριτήρια, οι προϋποθέσεις, η διαδικασία ένταξης ενός πελάτη σε κατηγορία Ευάλωτων Πελατών και η διαδικασία απένταξης από αυτήν καθώς και τα απαιτούμενα δικαιολογητικά θα καθοριστούν με υπουργική απόφαση.

 

Για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των καταναλωτών ο Κώδικας Προμήθειας προβλέπει ότι αν ο λογαριασμός δεν εξοφληθεί εμπρόθεσμα τότε ο προμηθευτής:

 

Αναγράφει το ποσό της ληξιπρόθεσμης οφειλής στον αμέσως επόμενο λογαριασμό και προσθέτει το ποσό αυτό βεβαρημένο με το νόμιμο τόκο υπερημερίας στο συνολικό οφειλόμενο ποσό του νέου λογαριασμού.

 

Αν παρέλθει άπρακτη και η δεύτερη προθεσμία εξόφλησης, ο Προμηθευτής μπορεί να υποβάλει στον αρμόδιο διαχειριστή εντολή απενεργοποίησης μετρητή φορτίου (δηλαδή εντολή διακοπής) λόγω ληξιπρόθεσμων οφειλών. Η εντολή αυτή κοινοποιείται υποχρεωτικώς προς τον Πελάτη.

 

Αν η ληξιπρόθεσμη οφειλή δεν εξοφληθεί εντός δέκα ημερών από την κοινοποίηση στον πελάτη της εντολής διακοπής, ο Προμηθευτής μπορεί να καταγγείλει τη Σύμβαση Προμήθειας.

 

Ακόμα, ο Κώδικας προβλέπει ότι τα τιμολόγια θα πρέπει:

 

Να αντανακλούν το πραγματικό κόστος προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας συν ένα εύλογο κέρδος.

 

Να μη δημιουργούν διακρίσεις μεταξύ καταναλωτών της ίδιας κατηγορίας και να αποφεύγονται οι άμεσες ή έμμεσες σταυροειδείς επιδοτήσεις μεταξύ καταναλωτών.

 

Να μη στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό και να μη δρουν αποτρεπτικά στην είσοδο νέων παικτών στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.

 

Να εμφανίζουν με τρόπο διαφανή και διακριτό τις πρόσθετες χρεώσεις όπως οι Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας και το Ειδικό Τέλος για τη Μείωση των Εκπομπών Αερίων Ρύπων.

 

Να επιτρέπουν στους καταναλωτές να αναγνωρίζουν το κόστος που τους προκαλεί κάθε παρεχόμενη υπηρεσία και να επιτρέπουν τον υπολογισμό των επιμέρους χρεώσεων με ευχέρεια και διαφάνεια. Η απλότητα και η διαφάνεια των χρεώσεων αποσκοπούν στο να μπορούν οι καταναλωτές να επιλέγουν μεταξύ εναλλακτικών τιμολογίων με διαφορετικά χαρακτηριστικά, έτσι ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες τους με τον πιο οικονομικό τρόπο.

 

Επίσης, οποιοσδήποτε μηχανισμός αναπροσαρμογής των τιμολογίων πρέπει να είναι διαφανής, με σαφώς ορισμένο τρόπο ενεργοποίησης και υπολογισμού, και γνωστός στον πελάτη εκ των προτέρων.

 

Τέλος, ο Κώδικας προβλέπει δυνατότητα εφαρμογής διαφορετικών τιμολογίων στη διάρκεια του 24ώρου (κάτι που όμως προϋποθέτει την αντικατάσταση των μετρητών) όπως επίσης και εκπτώσεις για τους πελάτες που εξοφλούν τους λογαριασμούς τους με πάγια εντολή.

 

Πηγή: Εφημερίδα «Ο Λόγος»

 

ΤΑ ΧΑΝΙΑ ΕΚΑΝΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ Η ΑΘΗΝΑ

Ανθρώπινες ιστορίες προς αξιολόγηση

 

Του Δημήτρη Κωνσταντάρα

Οφείλω να καταγράψω αυτό το πολύ σύντομο προσωπικό χρονικό – στο οποίο ουδεμία ανάμιξη είχα- γιατί αποτελεί απόδειξη του πως σκέπτεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος και πως δίνει τη διαταγή για ενέργεια στον άνθρωπο ο οποίος και χαρακτηρίζεται απ΄ αυτήν.

Πριν από 6-7 χρόνια, δημότες των Χανίων με ενημέρωσαν πολύ ευγενικά ότι εάν δεν είχα καμία αντίρρηση, θα πρότειναν στο Δημοτικό Συμβούλιο να δοθεί το όνομα του πατέρα μου σε ένα δρόμο της πανέμορφης πόλης τους, προς τιμήν του καλλιτέχνη παρά το ότι δεν ήταν Χανιώτης. Συγκινημένος, ασφαλώς και αποδέχτηκα. Δήμαρχος των Χανίων ο παλιός φίλος, παλιός αθλητής και ανεψιός του Μητσοτάκη Κυριάκος Βιρβιδάκης. Η πρόταση δεν έγινε αποδεκτή.

Το καλοκαίρι του 2010, ο Δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης με ενημέρωσε, μέσω και του αντιδημάρχου κ. Μοσχονά ότι υπήρχε η επιθυμία, το υπαίθριο θεατράκι του Κολωνού να ονομαστεί «Θέατρο Κωνσταντάρα - Γκιωνάκη» προς τιμήν των δυο αγαπημένων Αθηναίων καλλιτεχνών. Φυσικά και αποδέχτηκα , ήμουν δε παρών, μαζί με το γιό μου, στην επίσημη τελετή ονομασίας.

Τον χειμώνα του 2011, ενημερώθηκα ότι χωρίς να συζητηθεί καν και χωρίς να το πληροφορηθεί κανείς, η νέα Δημοτική Αρχή του Δημάρχου κ. Καμίνη, αποφάσισε να …ξε-ονομάσει το θεατράκι και από θέατρο «Κωνσταντάρα – Γκιωνάκη» να το …ξανα-ονομάσει «Θέατρο Κολωνού». Στην ερώτησή μου πως και γιατί να γίνει κάτι τέτοιο 7-8 μήνες μόλις μετά την ονομασία, έλαβα την απάντηση «διότι έτσι θέλουν οι Δημότες». Δεν είχα βέβαια καμία δυνατότητα να κάνω κάτι άλλο.

Πριν από λίγες μέρες, οι Χανιώτες που είχαν προτείνει την ονοματοδοσία του δρόμου που είχε απορριφθεί από τον τότε Δήμαρχο κ. Βιρβιδάκη – και οι οποίοι στο μεταξύ είχαν γίνει και φίλοι μου - με ενημέρωσαν ότι ύστερα από νέες προσπάθειές τους και προτάσεις τους, αποφασίστηκε από το Δήμο Χανίων / Συμβούλιο Δημοτικής Κοινότητας Χανίων , η Οδός Ευελπίδων, η 6^η κάθετος της οδού Παπαναστασίου, να μετονομαστεί σε «Οδός Λάμπρου Κωνσταντάρα».

Τι να πω, τι να σκεφτώ και ποιον να πρωτο-ευχαριστήσω για όλα τούτα ; Τους Χανιώτες φίλους του Λάμπρου Κωνσταντάρα που επέμειναν και άλλαξαν την παλαιότερη απόφαση για να κάνουν τιμή στη μνήμη του πατέρα μου; Τον Νικήτα Κακλαμάνη που τίμησε του δυο Αθηναίους καλλιτέχνες; Ή τον απελθόντα Δήμαρχο Χανίων Βιρβιδάκη και τον σημερινό Δήμαρχο Αθηναίων Καμίνη που κάνοντας μικροπολιτική, με βοήθησαν να καταλάβω την αξία της αγνής αγάπης και έκφραση τιμής;

Όλα τα συναισθήματα χρήσιμα. Και ετοιμαζόμαστε για τα Χανιά, να παραστούμε στη μετονομασία τιμής, όντας βέβαιοι ότι στην λεβέντισσα Κρήτη, πατρίδα της γυναίκας μου, το μεγαλείο περισσεύει.