ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΚΕΨΗ ΒΓΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΛΤΕΣ

Κίνητρο των κινέζων ερευνητών είναι να βοηθήσουν τα άτομα με κινητική  αναπηρία να οδηγήσουν ένα αυτοκίνητο μόνο με το μυαλό τους. Όσον αφορά  τους κινδύνους για σοβαρά τροχαία από ένα όχημα ελεγχόμενο από το νου ενός  οδηγού που είναι αφηρημένος, ο κινέζος ερευνητής είπε ότι οι φόβοι αυτοί  είναι υπερβολικοί, επειδή η νοητική συγκέντρωση του οδηγού απαιτείται μόνο  όταν πρέπει να δώσει μια εντολή στο αυτοκίνητο και όχι σε συνεχή βάση.

Τιανζίν.

Κινέζοι ερευνητές παρουσίασαν ένα αυτοκίνητο, το οποίο ελέγχει κανείς μόνο  με τη σκέψη του. Ο οδηγός φορά στο κεφάλι μια ειδική κάσκα και στέλνει με  το μυαλό του εντολές στο όχημα, το οποίο κλειδώνει-ξεκλειδώνει,  σταματά-ξεκινά, κινείται μπρος-πίσω κ.ά.

«Εγκεφαλικός» οδηγός.

Όλα αυτά γίνονται καθαρά με τον νου, χωρίς να επέμβουν τα χέρια ή τα πόδια  του οδηγού. Προς το παρόν, η τεχνολογία δεν είναι τόσο προχωρημένη και  ασφαλής, ώστε να οδηγεί κανείς κανονικά στο δρόμο, καθώς το αυτοκίνητο  μπορεί να ελεγχθεί νοητικά μόνο σε ευθεία γραμμή και δεν μπορεί να στρίψει.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Νανκάι της πόλης Τιανζίν στη  βορειοανατολική Κίνα, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Ντουάν Φενγκ  του Κολλεγίου Μηχανικών Υπολογιστών, δήλωσαν ότι το αυτοκίνητο  αναπτύσσεται σε συνεργασία με την κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία Great Wall  Motor και δεν υπάρχουν -ακόμη τουλάχιστον- σχέδια για μαζική παραγωγή του.

Η τεχνολογία.

Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός στην ειδική κάσκα του κεφαλιού περιλαμβάνει 16  αισθητήρες που συλλαμβάνουν τα σήματα του ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος του  οδηγού. Ένα πρόγραμμα λογισμικού «μεταφράζει» τα σήματα σε εντολές  ελέγχου, οι οποίες μετά στέλνονται ασύρματα στο αυτοκίνητο.

Ο Φενγκ δήλωσε αισιόδοξος ότι είναι θέμα χρόνου να συνδυασθεί η τεχνολογία των αυτόνομων οχημάτων τύπου Google με την τεχνολογία του νοητικού ελέγχου  των αυτοκινήτων. Κίνητρο των κινέζων ερευνητών είναι να βοηθήσουν τα άτομα  με κινητική αναπηρία να οδηγήσουν ένα αυτοκίνητο μόνο με το μυαλό τους.

Όσον αφορά τους κινδύνους για σοβαρά τροχαία από ένα όχημα ελεγχόμενο από  το νου ενός οδηγού που είναι αφηρημένος, ο κινέζος ερευνητής είπε ότι οι  φόβοι αυτοί είναι υπερβολικοί, επειδή η νοητική συγκέντρωση του οδηγού  απαιτείται μόνο όταν πρέπει να δώσει μια εντολή στο αυτοκίνητο και όχι σε  συνεχή βάση. Φυσικά, τέτοιες διαβεβαιώσεις είναι αμφίβολο αν θα καθησυχάσουν τους πάντες...

Πηγή:  http://news.in.gr/

ΑΝΤΛΩΝΤΑΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΝΟΣ ΑΛΟΓΟΥ

Το άλογο αποτελεί μια από τις καλύτερες θεραπευτικές μεθόδους αποκατάστασης, κυρίως για άτομα με ειδικές ανάγκες, κινητικά, νοητικά και ψυχοσωματικά προβλήματα.

Αντλώντας τη δύναμη ενός αλόγου

Μπορεί ένα φαινομενικά «άγριο» ζώο να γίνει ο καλύτερος φίλος ενός ανθρώπου και δη να συμβάλλει στη θεραπεία του; Το άλογο, από τα αρχαία χρόνια, αποτελεί πιστό σύντροφο και σύμμαχο του ανθρώπου. Δεν είναι τυχαίες άλλωστε οι τόσες μυθολογικές αναφορές σε Κενταύρους και Αμαζόνες, απεικονίζοντας έτσι την ολότητα αλόγου και αναβάτη - ένα σύνολο που λειτουργεί τόσο αρμονικά σα να είναι ένα πλάσμα. Ακόμη και ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, είχε το άτι στο όνομά του. Και αυτό καθόλου συμπτωματικό δεν είναι, ιδιαίτερα αφού το άλογο αποτελεί μια από τις καλύτερες θεραπευτικές μεθόδους αποκατάστασης, κυρίως για άτομα με ειδικές  ανάγκες, κινητικά, νοητικά και ψυχοσωματικά προβλήματα.

Το άλογο είναι ένα ζώο το οποίο απαιτεί σεβασμό και πειθαρχία και το μεταφέρει αυτό στον αναβάτη του», εξηγεί η Δήμητρα Καρουζάκη, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου Θεραπευτικής Ιππασίας Ελλάδας (ΣΘΙΕ). Στεγασμένο σε ένα κέντρο 5,5 στρεμμάτων στο Γουδί μετά από παραχώρηση χρήσης από το Υπουργείο Άμυνας, ο ΣΘΙΕ είναι ένα εθελοντικό, μη κυβερνητικό σωματείο το οποίο ιδρύθηκε άτυπα το 1983, ενώ λειτουργεί με καταστατικό από το 1992. Αποτελείται από ένα επταμελές εθελοντικό Διοικητικό Συμβούλιο, ενώ η ίδια η πρόεδρος είναι εθελοντής από το 1989 όταν μυήθηκε στη θεραπευτική ιππασία μέσω μιας φίλης και θέλησε να αναπτύξει περαιτέρω αυτή την αξιόλογη κοινωνική προσφορά και να δημιουργήσει ένα πρότυπο κέντρο. Ο ΣΘΙΕ είναι μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Θεραπευτικής Ιππασίας (HETI) και της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιππασίας (ΕΟΙ), ενώ παρέχει και εκπαίδευση σε άτομα που θέλουν να γίνουν εκπαιδευτές στον τομέα αυτό.

Η προσφορά του ΣΘΙΕ όμως ξεπερνάει τους αριθμούς. Γιατί δεν είναι μόνο το ότι φιλοξενεί 9 άλογα τα οποία μαζί με τους 50 εθελοντές είναι υπεύθυνα για τις μισάωρες συνεδρίες 140 ατόμων ηλικίας 2 με 70 ετών που έρχονται ανά εβδομάδα. Είναι πολύ περισσότερο από αυτό. Γιατί πάνω στο άλογο οι άνθρωποι ηρεμούν, ξεχνούν για λίγο τα δικά τους προβλήματα, τα άγχη και τις σκοτούρες της δύσκολης καθημερινότητάς τους, και αντί να επικεντρώνονται σε αυτά που δεν μπορούν να κάνουν, εστιάζουν την προσοχή τους σε αυτά που μαζί με το άλογο καταφέρνουν να τελέσουν. Έτσι, ενισχύεται και η ψυχολογία τους και παίρνουν δύναμη και κουράγιο για την επόμενη μέρα. Μπορεί να φαίνεται πως κάνουν απλά μια βόλτα», εξηγεί η κ. Καρουζάκη, «αλλά υπάρχουν πολλές λεπτές τεχνικές που δουλεύουν ταυτόχρονα». Για παράδειγμα, μέσω της τρισδιάστατης κίνησής τους - πολύ κοντινή με την ανθρώπινη κίνηση - τα άλογα δημιουργούν μία μοναδική νευρομυϊκή διέγερση. Γίνονται έτσι προέκταση του σώματος του αναβάτη, επιτρέποντας τον να  γυμνάζεται παθητικά και να εξασκεί την ισορροπία του, ενώ παράλληλα αυξάνεται και η αίσθηση ευχαρίστησης. Κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής ιππασίας, το άτομο μαθαίνει να προσαρμόζει τη στάση του αναγκαστικά, ώστε  να διατηρήσει τη θέση του πάνω στο άλογο. Στην ιππασία αυτή δεν  χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο σέλα, αλλά υποσάγματα, ώστε να υπάρχει άμεση επαφή με την κίνηση του αλόγου η οποία προάγει τη χαλάρωση του ιππέα. Η θεραπευτική ιππασία βοηθάει άτομα με κινητικά προβλήματα, εγκεφαλική παράλυση, σκλήρυνση κατά πλάκας, αυτισμό, νοητική στέρηση, ψυχοσωματικά προβλήματα, σύνδρομο Down, τύφλωση, εγκεφαλικά, και διάφορα άλλα σύνδρομα. Βελτιώνει ιδιαίτερα την επικοινωνία των ατόμων, καθώς επίσης την κοινωνικότητα και την ψυχολογία τους. Ο ΣΘΙΕ συνεργάζεται επίσης με διάφορους αστικούς μη κυβερνητικούς οργανισμούς, όπως το Ειδικό Γυμνάσιο/Λύκειο Ηλιουπόλεως, την ΕΛΕΠΑΠ, τα Κέντρα ημιαυτόνομης διαβίωσης ΘΕΤΙΣ και ΑΝΑΣΑ, το ΚΕΕΠΕΑ Ορίζοντες, την ΑΜΥΜΩΝΗ, και την ΕΨΥΜΕ.

«Όλοι όσοι έρχονται βλέπουν μεγάλη διαφορά», δηλώνει η κ. Καρουζάκη, «αλλά  δεν είναι πανάκεια, είναι μια χρονοβόρα διαδικασία αποκατάστασης, η οποία έχει όμως ουσιαστικά αποτελέσματα» Πάνω στο άλογο ένιωθα πως μπορώ να κάνω και κινήσεις με τη λεκάνη που δεν μπορώ να κάνω όταν είμαι όρθια», λέει με ενθουσιασμό η Αμαλία Δένδια, η  οποία για λίγο καιρό ακολούθησε ένα πρόγραμμα θεραπευτικής ιππασίας λόγω ενός νευρολογικού προβλήματος στο πόδι. «Όταν περπατούσε το άλογο, ένιωθα και εγώ πως περπατάω κανονικά. Ένιωθα πως το άλογο με καταλάβαινε πλήρως, είχε απόλυτη συναίσθηση του τι έκανα, και ήταν σαν να με βοήθαγε να κάνω τις κινήσεις που όρθια δεν μπορώ». Όλοι όσοι έχουν περάσει από πρόγραμμα θεραπευτικής ιππασίας δηλώνουν πως βοηθάει πάρα πολύ, ειδικά σε θέματα συντονισμού, αντανακλαστικών, ισορροπίας και συγκέντρωσης, καθώς επίσης και στην ψυχική υγεία και χαλάρωση.

«Στόχος μας είναι να καλυτερέψουμε την ποιότητα ζωής των ατόμων που έρχονται εδώ», λέει η κ. Καρουζάκη και στα μάτια της αντανακλάται η θέληση  να προσφέρει. Ο ίδιος ζήλος καθρεπτίζεται και στα λόγια του Αλέξανδρου  Καραχάλιου, ενός από τους εθελοντές του ΣΘΙΕ. «Ο εθελοντισμός είναι ένα μεγάλο προσόν στην ατομική προσωπικότητα. Ειδικά όταν αφορά θεραπευτική ιππασία όπου υπάρχει μεγάλη ευαισθησία για τους ανήλικους. Είναι κάτι για το οποίο αφιερώνεις πολύ χρόνο χωρίς κανένα οικονομικό όφελος. Αλλά σε προσωπικό επίπεδο παίρνεις πολλά, πέρα από τις γνωριμίες, μιλάμε με τις οικογένειες των παιδιών που θέλουν και αυτοί να εκτονωθούν και αυτό  τονώνει τη ψυχολογία τους». Υπάρχει και κάτι πιο σημαντικό όμως: «το χαμόγελο του παιδιού που βοηθάς να βάλει το καπέλο του για την ιππασία, είναι ανεκτίμητο», λέει ο Αλέξανδρος, ενώ τονίζει πως «η προσφορά που δίνουμε είναι για να μεγαλώσει ο οργανισμός, ώστε να φέρουμε περισσότερους πόρους, και να μπορούν να έρχονται περισσότερα παιδιά και έτσι να κάνουμε  περισσότερο κόσμο χαρούμενο».

«Ο ΣΘΙΕ στηρίζεται πολύ στους εθελοντές», τονίζει η κ. Καρουζάκη, και καλεί όσους μπορούν να βοηθήσουν, με οποιοδήποτε τρόπο, να το κάνουν, είτε παρέχοντας ενεργή στήριξη με την παρουσία τους εκεί, είτε με οικονομικές χορηγίες. Τα έσοδα του Συνδέσμου, προέρχονται κυρίως από τις συνδρομές των γονέων και όποιες χορηγίες ιδιωτών δοθούν κατά καιρούς.

Μερικές φορές όμως, είναι τα άλογα που πάνε και βρίσκουν τους ασθενείς. Όπως στην περίπτωση των έξι σπάνιων μικροσκοπικών θεραπευτικών αλόγων με γαλάζια μάτια που ανήκουν στο μη κυβερνητικό οργανισμό (ΜΚΟ) «Gentle Carousel Greece». Τα αλογάκια κατέφτασαν στην Ελλάδα τον Νοέμβριο 2013 από την Φλόριντα των ΗΠΑ, και φιλοξενούνται στο χώρο του «Magic Garden» στην Ραφήνα.

Έχουν επισκεφτεί περισσότερα από 10,000 παιδάκια και ενήλικες δωρεάν σε  ιδρύματα διαφόρων κατηγοριών, ορφανοτροφεία και νοσοκομεία. «Τα αλογάκια ΄μινιατούρες΄ είναι ειδικά εκπαιδευμένα από ειδικούς ψυχοθεραπευτές και εκπαιδευτικούς στην Αμερική και βοηθούν όσους έχουν χάσει την ελπίδα και έχουν κουραστεί από την προσπάθεια, να βρουν κουράγιο να συνεχίσουν και να ξεπεράσουν τις δυσκολίες», εξηγεί η Μίνα Καραγιάννη, υπεύθυνη του Magic Garden.

Τα αλογάκια φτάνουν μέχρι το δωμάτιο του ασθενούς, και με την ηρεμία τους  προκαλούν μείωση του άγχους, χαμηλώνουν την αρτηριακή πίεση και πολεμούν αποτελεσματικά την κατάθλιψη. Το κυριότερο, χαρίζουν χαρά και χαμόγελα και λίγες στιγμές ευτυχίας!». Μάλιστα, ένα από τα αλογάκια του "Gentle  Carousel", η Magic, επιλέχτηκε από το TIME Magazine ως ένα από τα 10 πιο ηρωικά ζώα στην ιστορία της Ανθρωπότητας και είναι το μόνο εν ζωή. Το «Gentle Carousel" προσφέρει επίσης ένα «εκπαιδευτικό» πρόγραμμα  «Κοινωνικής Ευθύνης και Προσφοράς», που απευθύνεται κυρίως σε σχολεία, με στόχο την ευαισθητοποίηση των παιδιών ως προς την ανάγκη μιας «άλλης» Στάσης Ζωής και Φροντίδας προς τις ευαίσθητες κατηγορίες.

Στην πολύβουη και αγχώδη καθημερινότητά μας, πόσω μάλλον στην ακόμη πιο ταραγμένη ρουτίνα των ανθρώπων με διάφορες ασθένειες, η ηρεμία που μεταδίδουν τα άλογα αποτελεί μια απρόσμενη και πολύ καλοδεχούμενη όαση. Η θεραπευτική ιππασία πλέον είναι μια αποδεχόμενη θεραπεία αποκατάστασης, αλλά όπως τονίζει και η κ. Καρουζάκη, ακόμη δεν έχει αναγνωριστεί επισήμως  από το Υπουργείο Υγείας, κάτι που θα εξασφάλιζε σημαντικά οφέλη τόσο στους σχετικούς ΜΚΟ όσο και στα άτομα που τόσο τους έχουν ανάγκη.

Διαβάστε περισσότερα και στο άρθρο της HuffPost Greece για τη θεραπευτική  ιππασία.

Περισσότερα στο Twitter: Μαρία-Χριστίνα Δουλάμη: www.twitter.com/mcdoulami

Πηγή: www.huffingtonpost.gr

1809: ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ Ο ΓΑΛΛΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΥΦΛΟΥΣ ΛΟΥΙ ΜΠΡΑΙΓ, ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΜΠΡΑΙΓ

Ο Λουί Μπράιγ γεννήθηκε το 1809 στο χωριό Κουβραί της Γαλλίας, περίπου 40 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι. Ο πατέρας του, ο Σιμόν‐Ρενέ Μπράιγ, ήταν κατασκευαστής ιπποσκευών. Πιθανώς, ο μικρός Λουί έπαιζε συχνά στο εργαστήριο του πατέρα του. Κάποια φορά όμως, σε αυτό το εργαστήριο συνέβη ένα τρομερό ατύχημα. Ενώ κρατούσε στο χέρι του ένα αιχμηρό εργαλείο, πιθανόν ένα σουβλί, ο Λουί άθελά του το έμπηξε στο μάτι του. Η βλάβη που προκλήθηκε ήταν ανεπανόρθωτη. Ακόμα χειρότερα, η μόλυνση εξαπλώθηκε σύντομα και στο άλλο μάτι του. Στην τρυφερή ηλικία των τριών χρόνων, ο Λουί τυφλώθηκε ολοκληρωτικά.

Στην προσπάθειά τους να αντιμετωπίσουν την κατάσταση όσο το δυνατόν καλύτερα, οι γονείς του Λουί και ο ιερέας της ενορίας, ονόματι Ζακ Παλουί, διευθέτησαν να πάει ο Λουί στο τοπικό σχολείο. Εκείνος αφομοίωνε πολλά από αυτά που άκουγε. Μάλιστα μερικές χρονιές ήταν ο καλύτερος μαθητής στην τάξη του! Υπήρχαν όμως όρια στα πράγματα που μπορούσε να μάθει ένα τυφλό άτομο όταν διδασκόταν με μεθόδους σχεδιασμένες για άτομα που βλέπουν. Έτσι, το 1819, ο Λουί γράφτηκε στο Βασιλικό Ινστιτούτο για Τυφλά Παιδιά.

Ο ιδρυτής του ινστιτούτου, ο Βαλεντέν Αουγί, ήταν από τους πρώτους που επινόησε ένα πρόγραμμα το οποίο βοηθούσε τους τυφλούς να διαβάζουν. Ήθελε να καταπολεμήσει την αντίληψη που επικρατούσε, ότι η τύφλωση στερούσε από ένα άτομο τα οφέλη της επίσημης εκπαίδευσης. Τα πρώτα πειράματα του Αουγί περιλάμβαναν μεγάλα ανάγλυφα γράμματα αποτυπωμένα σε χοντρό χαρτί. Αν και στοιχειώδεις, αυτές οι αρχικές προσπάθειες επρόκειτο να αποδώσουν καρπούς αργότερα.

Ο Μπράιγ έμαθε να διαβάζει τα μεγάλα ανάγλυφα γράμματα στα βιβλία της μικρής βιβλιοθήκης του Αουγί. Διέκρινε, όμως, ότι αυτός ο τρόπος μάθησης ήταν αργός και μη πρακτικός. Άλλωστε, τα γράμματα ήταν σχεδιασμένα για να τα βλέπει κάποιος με τα μάτια, όχι να τα αγγίζει με τα δάχτυλα. Ευτυχώς, επρόκειτο να εμφανιστεί στο προσκήνιο κάποιος άλλος που αντιλαμβανόταν αυτούς τους περιορισμούς.

Μια Ιδέα από μια Απρόσμενη Πηγή

Το 1821, όταν ο Λουί Μπράιγ ήταν μόλις 12 χρονών, επισκέφτηκε το ινστιτούτο ο Σαρλ Μπαρμπιέ, ένας συνταξιούχος Γάλλος αξιωματικός του πυροβολικού. Εκεί παρουσίασε ένα μέσο επικοινωνίας που ονομαζόταν νυχτερινή γραφή και αργότερα ονομάστηκε ηχογραφία (sonography). Η νυχτερινή γραφή αναπτύχθηκε για να χρησιμοποιείται στο πεδίο της μάχης. Ήταν μια μέθοδος επικοινωνίας μέσω της αφής που χρησιμοποιούσε ανάγλυφες τελείες τοποθετημένες σε ορθογώνιο σχήμα με έξι τελείες στο ύψος και δύο στο πλάτος. Το ινστιτούτο είδε με καλό μάτι την ιδέα ενός κώδικα που απεικόνιζε τους φθόγγους των λέξεων. Ο Μπράιγ προσηλώθηκε με ενθουσιασμό σε αυτή τη νέα μέθοδο και μάλιστα τη βελτίωσε. Αλλά για να κάνει αυτό το σύστημα αληθινά πρακτικό έπρεπε να επιμείνει. Στο ημερολόγιό του έγραψε: «Αν δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τα μάτια μου για να μάθω σχετικά με τους ανθρώπους και τα γεγονότα, τις ιδέες και τα δόγματα, τότε πρέπει να βρω έναν άλλον τρόπο».

Έτσι, τα επόμενα δύο χρόνια ο Μπράιγ εργάστηκε αποφασιστικά για να απλοποιήσει τον κώδικα. Τελικά, επινόησε μια εκλεπτυσμένη και καλαίσθητη μέθοδο βασισμένη σε ένα πλαίσιο με τρεις μόνο τελείες στο ύψος και δύο στο πλάτος. Το 1824, όταν ήταν 15 χρονών, ο Λουί Μπράιγ ολοκλήρωσε τη μέθοδο των πλαισίων με τις έξι τελείες. Λίγο αργότερα, ο Μπράιγ άρχισε να διδάσκει στο ινστιτούτο και το 1829 δημοσίευσε την απαράμιλλη μέθοδο επικοινωνίας του, γνωστή σήμερα με το όνομά του. Αν εξαιρέσουμε μερικές μικρές τροποποιήσεις, η μέθοδός του παραμένει ουσιαστικά ίδια μέχρι σήμερα.

Η Μπράιγ Γίνεται Διαθέσιμη σε Όλο τον Κόσμο

Στα τέλη της δεκαετίας του 1820 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο που εξηγούσε τη μέθοδο του Μπράιγ με τις ανάγλυφες τελείες, αλλά αυτή η μέθοδος άργησε να γίνει ευρέως αποδεκτή. Ακόμα και στο ινστιτούτο, η νέα μέθοδος υιοθετήθηκε επίσημα το 1854, δύο χρόνια μετά το θάνατο του Μπράιγ. Ωστόσο, αυτή η κατά πολύ ανώτερη μέθοδος έγινε τελικά δημοφιλής.

Πολλές οργανώσεις έχουν εκδώσει έντυπα στη γλώσσα Μπράιγ. Η Εταιρία Σκοπιά άρχισε να παράγει τέτοιες εκδόσεις το 1912, ενόσω αυτός ο κώδικας δεν είχε ακόμη οριστικοποιηθεί για τον αγγλόφωνο πληθυσμό. Σήμερα, χρησιμοποιώντας προηγμένες μεθόδους εκτύπωσης Μπράιγ, η Εταιρία τυπώνει εκατομμύρια σελίδες κάθε χρόνο σε οχτώ γλώσσες και τις διανέμει σε περισσότερες από 70 χώρες. Πρόσφατα, η Εταιρία διπλασίασε τη δυνατότητα παραγωγής προκειμένου να ικανοποιήσει τις αυξανόμενες ανάγκες για Βιβλικά έντυπα στη γλώσσα Μπράιγ.

Σήμερα ο απλός, καλοσχεδιασμένος κώδικας Μπράιγ κάνει το γραπτό λόγο διαθέσιμο σε εκατομμύρια άτομα που έχουν προβλήματα όρασης, χάρη στις αφοσιωμένες προσπάθειες που έκανε ένα αγόρι πριν από 200 περίπου χρόνια.

Αποκρυπτογράφηση του κώδικα Μπράιγ

Η γλώσσα Μπράιγ διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά, με το ένα ή και με τα δύο χέρια. Υπάρχουν 63 πιθανοί συνδυασμοί τελειών σε κάθε πλαίσιο. Γι΄ αυτό, όλα τα γράμματα και τα σημεία στίξης στα περισσότερα αλφάβητα μπορούν να οριστούν με έναν συγκεκριμένο συνδυασμό τελειών. Σε αρκετές γλώσσες εφαρμόζεται μια συμπτυγμένη μορφή της γλώσσας Μπράιγ, στην οποία μερικά πλαίσια συμβολίζουν συνδυασμούς γραμμάτων ή ολόκληρες λέξεις που εμφανίζονται συχνά. Μερικοί άνθρωποι έχουν αποκτήσει τόσο μεγάλη επιδεξιότητα στη γλώσσα Μπράιγ ώστε μπορούν να διαβάσουν μέχρι και 200 λέξεις το λεπτό!

Πηγή: http://www.cretablog.gr/

ΔΙΕΘΝΗΣ ΠΡΩΤΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΓΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΠΟΥ ΒΟΗΘΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΕΚΠΕΜΠΟΥΝ SOS

Η εφαρμογή NeverLost για κινητά τηλέφωνα με λειτουργικό σύστημα Android δημιουργήθηκε από μαθητές σχολείων, της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Κέρκυρας, με αποκλειστικό σκοπό να γίνει ένα χρήσιμο εργαλείο για όλα τα παιδιά της Ελλάδας. Το κίνητρο τους, όπως αποκάλυψαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ήταν να βοηθήσουν παιδιά με ειδικές ικανότητες, νοητική υστέρηση και πολυαναπηρίες του Εργαστηρίου Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Κέρκυρας.

Η εφαρμογή «Neverlost» που δημιούργησαν μαθητές από την Κέρκυρα πήρε το πρώτο βραβείο στον φετινό διεθνή διαγωνισμό «Πρόσωπα της Πληροφορικής-Faces of Computing» στην κατηγορία Γυμνάσια. Πρόκειται για ένα εργαλείο που έχει στόχο να βοηθά τα παιδιά που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης.

Η εφαρμογή NeverLost για κινητά τηλέφωνα με λειτουργικό σύστημα Android δημιουργήθηκε από μαθητές σχολείων, της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Κέρκυρας, με αποκλειστικό σκοπό να γίνει ένα χρήσιμο εργαλείο για όλα τα παιδιά της Ελλάδας.

Το κίνητρο τους, όπως αποκάλυψαν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ήταν να βοηθήσουν παιδιά με    ειδικές ικανότητες, νοητική υστέρηση και πολυαναπηρίες του Εργαστηρίου Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης Κέρκυρας.

Ο προβληματισμός τους αρχικά ήταν, πώς θα μπορούσαν αυτά τα παιδιά, με την κατοχή ενός κινητού τηλεφώνου, να καλέσουν σε βοήθεια, κάνοντας όσο το δυνατό λιγότερες κινήσεις. Για αυτό το λόγο, σκέφτηκαν και δημιούργησαν μια εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα με την οποία ένα παιδί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μπορεί με 2 μόνο κινήσεις, 2 κλικ, να καλέσει ένα τηλεφωνικό αριθμό, να στείλει ένα μήνυμα SMS, να δει τη θέση του σε χάρτη, να στείλει τη διεύθυνση που βρίσκεται, ή να στείλει το χάρτη της θέσης του.

Η εφαρμογή Neverlost μπορεί να κατέβει δωρεάν, από το Google Play Store, ενώ πληροφορίες για την εφαρμογή υπάρχουν στην σελίδα που δημιούργησαν οι μαθητές: epalkerkyras.com/neverlost

Δείτε πως λειτουργεί η εφαρμογή 

 «Η ιδέα ήταν των παιδιών και εμείς φροντίσαμε να τους δείξουμε τον τρόπο και τα εργαλεία με τα οποία θα μπορέσουν να κάνουν την ιδέα τους πράξη. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό και ακόμα και σήμερα λαμβάνουμε μηνύματα γονιών από την Ελλάδα αλλά και το Εξωτερικό όπου μας συγχαίρουν για την εφαρμογή μας. Το δημόσιο σχολείο έδειξε ότι μπορεί να φθάσει σε εξαιρετικά αποτελέσματα ακόμα και αυτές τις δύσκολες μέρες για όλους μας» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο καθηγητής Πληροφορικής Σωτήρης Φωτίου του Γυμνασίου Αμφιπαγιτών.

 «Αυτή η βράβευση σημαίνει πολλά για εμένα, αισθάνομαι πολύ χαρούμενος για αυτό το κατόρθωμα γιατί δουλέψαμε όλοι μαζί πολύ σκληρά και καταφέραμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας» δηλώνει ο 15χρονος μαθητής Κωνσταντίνος Μουζακίτης από την ομάδα που δημιούργησε την εφαρμογή.

Η Δήμητρα Μπαντούνου νιώθει περήφανη που είχε την ευκαιρία να συμβάλει σε κάτι τόσο σημαντικό. «Είναι κάτι το ιδιαίτερο, το οποίο έχει ήδη βοηθήσει κάποια παιδιά. Η βράβευση αυτή με έκανε να νιώσω χρήσιμη για την κοινωνία».

 δημιουργία της εφαρμογής έγινε από το Γυμνάσιμο Αμφιπαγιτών Κέρκυρας. Συνεργάστηκαν με το ΕΠΑΛ Κ. Κορακιάνας, το 2ο και το 4ο ΓΕΛ Κέρκυρας, με υπεύθυνους τους καθηγητές πληροφορικής Σ. Φωτίου, Ν. Αλεξάκη, Ε. Σιώτο και Σ. Θύμη.

Το θέμα του φετινού διαγωνισμού ήταν «Η Πληροφορική για το κοινό καλό» και επιλέχθηκε επειδή προτρέπει τους μαθητές να δείξουν την ευαισθητοποίησή τους, σε θέματα έκτος της καθημερινότητάς τους και τον τρόπο που η τεχνολογία μπορεί να συμβάλει στο να γίνει ο κόσμος καλύτερος.

Στην ανακοίνωση των βραβείων της CSTA, το μέλος της Laura Blankenship αναφέρει: «Οι μαθητές δεν είναι μόνο καταναλωτές της τεχνολογίας αλλά και οι δημιουργοί της. Το να δείχνεις στους μαθητές, την αξία και τα πλεονεκτήματα της πληροφορικής είναι εξέχουσας σημασίας. Οι μαθητές θέλουν συχνά να βλέπουν την πληροφορική ως κάτι περισσότερο από το να δημιουργήσουν το επόμενο Angry Birds ή Minecraft. Θέλουν να αισθάνονται ότι με την επιστήμη της Πληροφορικής, μπορούν να βοηθήσουν ολόκληρη την ανθρωπότητα».

Στην κατηγορία Λύκεια, πρώτο βραβείο πήρε σχολείο από το Phoenix των Η.Π.Α. Το βίντεο που δημιούργησαν δείχνει, πως η πληροφορική άλλαξε τη ζωή του αδερφού μιας μαθήτριας του σχολείου, ο οποίος έχει αυτισμό.

Στην κατηγορία Δημοτικά, πρώτο βραβείο πήρε η εφαρμογή από το Δημοτικό σχολείο του Kac στη Σερβία. Οι μαθητές του, σχεδίασαν ένα ρομπότ που ανταποκρίνεται στις φωνητικές οδηγίες, ώστε να βοηθήσουν τυφλά παιδιά στην εκπαίδευση.

Δείτε το βίντεο: https://www.youtube.com/watch?v=2SAYDKRfoMU.

Πηγή: http://www.tvxs.gr/

ΕΝΦΙΑ ΚΑΙ ΦΟΡΟΙ ΠΛΗΤΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΩΡΙΑ SOS

Τα Παιδικά Χωριά SOS Ελλάδος, τα οποία δεν λαμβάνουν καμία κρατική επιχορήγηση για τα προγράμματά τους,  έρχονται για άλλη μια φορά αντιμέτωπα με την παράλογη φορολογία που επιβάλλεται προς τα κοινωφελή Σωματεία και Ιδρύματα στη χώρα μας. Σήμερα καλούνται να καταβάλουν 73.750 Ευρώ, που είναι ο ΕΝΦΙΑ για ακίνητα, που έχουν κληρονομήσει και δεν ιδιοχρησιμοποιούν. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στη λειτουργία, για ένα ολόκληρο χρόνο, ενός Κέντρου Στήριξης Παιδιού και Οικογένειας, που μπορεί να υποστηρίξει 200 οικογένειες με 350 παιδιά και να παρέχει εργασία σε 7 εργαζομένους. 

Τα Παιδικά Χωριά SOS βοηθούν και υποστηρίζουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά βρίσκονται σε ανάγκη, όμως αυτό το έργο γίνεται όλο και δυσκολότερο κάθε φορά που εφαρμόζεται μία νέα φορολογική πολιτική κατά των Σωματείων στη χώρα μας.

 

Ένα νέο φορολογικό μέτρο είναι και η απόφαση, που είχε πάρει η Γ.Γ.Δ.Ε. και εφάρμοσε η κα Σαββαϊδου, με το οποίο ο τόκος που δημιουργούν οι χρηματικές δωρεές θεωρείται επιχειρηματικό κέρδος και φορολογείται με 26%, αντί για 15% που ήταν μέχρι σήμερα. Τα Παιδικά Χωριά SOS επιφυλάσσονται να ασκήσουν όλα τα νόμιμα δικαιώματά τους και να προβούν στις απαραίτητες νομικές ενέργειες για να καταργήσουν αυτή την παράλογη φορολογία και να διαφυλάξουν  τα συμφέροντα των παιδιών που προστατεύουν. 

«Η βαριά φορολόγηση των κοινωφελών Ιδρυμάτων και Σωματείων στη χώρα μας, η οποία θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των προγραμμάτων τους και στερεί βασικές υπηρεσίες φροντίδας και προστασίας από τις κοινωνικά αδύναμες ομάδες που αυτά υποστηρίζουν, αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία» δήλωσε ο Γενικός Διευθυντής των Παιδικών Χωριών SOS, κ. Γιώργος Πρωτόπαπας.